تمامی خطاکاران سه روز جنجالی؛ پرسپولیس، استقلال و از همه بیشتر علیرضا بیرانوند

ماجرای استقلالی شدن علیرضا بیرانوند سرانجام به پایان رسید. دروازه‌بان پرسپولیس دوشنبه صبح با برگه فسخ قرارداد از ساختمان سازمان لیگ خارج شد و چهارشنبه شب چند صد متر بالاتر در ساختمان باشگاه پرسپولیس با ژست قهرمانانه از ماندنش خبر داد. سه روز پرماجرا که با نگاهی موشکافانه به آن می‌توان اشتباه‌های ریز و درشت زیادی در آن دید. استقلال، پرسپولیس و بیرانوند، سه ضلع این ماجرا بودند که یاید هر سه را در این اتفاق خطاکار دانست.

استقلال؛ سه روز بازی خوردن

استقلال را شاید خیلی‌ها بازنده ماجرای بیرانوند بدانند. دروازه‌بان پرسپولیس با استفاده از پیشنهاد استقلال، پرسپولیس را تحت فشار قرار داد تا به مطالباتش برسد و قراردادی به مراتب بهتر امضا کند. آیا تمام مذاکرات بیرانوند و وکیلش با استقلال یک نمایش از سوی او بوده؟ مدیران استقلال باید باهوش‌تر و با سیاست‌تر عمل می‌کردند تا امروز بعضی منتقدان به آن‌ها نگویند که ابزار بیرانوند شدند. از طرفی استقلال در این ماجرا از نظر قانونی هم بی‌گدار به آب زد و شاید همین مساله و ترس از محرومیت، آن‌ها را مردد هم کرد. مدیران استقلال خیلی زود وسوسه ترکاندن بمب شدند و حالا باید در قواره یک بازنده پاسخگو افکار عمومی باشند.

پرسپولیس؛ تن دادن به ارقام میلیاردی

این برای اولین‌بار نیست که مدیران پرسپولیس با پرداخت نکردن به موقع حقوق بازیکنان‌شان امکان فسخ قرارداد را به یک بازیکن می‌دهند. چه فسخ بیرانوند قانونی بوده چه غیرقانونی مدیریت پرسپولیس خوب کار نکرد. اگر فسخ قانونی بوده چرا آن‌ها امکان فسخ را ایجاد کردند؟ اگر غیرقانونی بوده چرا دوباره با بازیکنی که قرارداد دارد مذاکره کردند و نازش را خریدند؟ چرا با بازیکنی که قرارداد داشته قرارداد سنگین‌تر بستند و حالا چطور می‌خواهند جواب بقیه بازیکنان را بدهند؟ حتی اگر این موضوع را تکذیب کنند همه می‌دانند که بیرانوند با گرفتن پول بیشتر حاضر شد ماجرای جدایی را ادامه ندهد.

بیرانوند؛ یاغی‌گری به خاطر پول

دروازه‌بان تیم ملی سه روز صحنه گردان یک نمایش عجیب بود و در پایان هم به هدفش رسید؛ گرفتن مطالبات و یک قرارداد چرب‌تر. آیا بیرانوند پول کمی از پرسپولیس می گرفت که دست به چنین اقدامی زد؟ قرارداد رسمی او با پرسپولیس برای فصل گذشته 12 میلیارد تومان بود به اضافه چند میلیارد پاداش. 11 میلیارد از این 12 میلیارد تومان هم به حسابش واریز شده است. از طرفی همه می‌دانند قرارداد ستاره‌های بزرگ ایران با باشگاه‌های متمول خیلی بیشتر از این حرف‌هاست. آن‌ها دو قرارداد دارند؛ یک رسمی که در اختیار مراجع رسمی قرار می‌گیرد و یک قرارداد غیررسمی با دریافتی‌های آنچنانی خارج از عرف. به همین دلیل است که صحبت از دستمزدهای سالی 50 میلیارد تومان به راحتی می‌شود. بیرانوند هم احتمالا از سفره این دریافت‌ها کم بهره نبرده است. خیلی‌ها به درست یا غلط او را به زیاده‌خواهی متهم می‌کنند. بازیکنی که سه روز با احساسات هواداران دو تیم بازی کرد. او اگر می‌خواست به حقش برسد، می‌توانست بهتر عمل کند؛ بدون این همه هیاهو که حتی پای مراجع بالادستی هم به وسط کشیده شود. «بیرو» همزمان با دو باشگاه چانه می‌زد و کارها را پیش برد. از اهرم استقلال استفاده کرد و پرسپولیس را زیر فشار برد تا در نهایت به یک قرارداد چند 10 میلیاردی تازه برسد. در کشوری که خیلی از مردم مشکل اقتصادی دارند، شنیدن ارقام چهل، پنجاه و شصت میلیارد تومان برای یک سال خیلی‌ها را شوکه کرده است.