رونالدو: دوست داشتن من به معنای تنفر از مسی نیست!
رونالدو می‌گوید هنوز نمی‌داند در جام جهانی بعدی حضور دارد یا نه.
کریستیانو رونالدو پس از ماجراجویی تازه در لیگ عربستان به تیم ملی پرتغال برگشته تا این کشور را در مسیر انتخابی رقابت‌های یورو 2024 همراهی کند. کریس که هنوز درباره زمان خداحافظی‌اش از تیم ملی حرفی نزده به تازگی صحبت‌های مفصلی درباره شرایطش در عربستان، رقابتش با مسی و حضور طولانی مدتش در تیم ملی صحبت کرده که روزنامه «رکورد» به بازتاب مفصل آن پرداخته است.
نزدیک شدن به بازیهای یورو 2024
این 2 مسابقه‌ای که این روزها پیش رو داریم را باید ببریم. اگر برنده شویم، رسما مجوز حضور در این تورنمنت را به دست می‌آوریم. 2 مسابقه خوب پیش رو داریم اما در یکی از آنها یعنی تقابل با اسلواکی کار سختی داریم. همیشه بازیهای خارج از خانه دشوار است.
احساس در 38 سال و نیمی
مرحله‌ای تاریخی از زندگی است. به شخصه، برای من رسیدن به این عدد و بازی کردن با همین سن و سال، قابل افتخار است اما من هنوز چیزهای بیشتری می‌خواهم. می‌خواهم سطح توقعاتم را بالا و بالاتر بگذارم. از همه افرادی که در عرصه باشگاهی و تیم ملی در این مسیر به من کمک کردند، تشکر می‌کنم.
نفرت از رونالدو و مسی و اهمیت رقابت کردن
تنفر؟ من اینطوری به این موضوع نگاه نمی‌کنم. رقابت بین من و مسی تمام شده است. رقابت خوبی داشتیم و تماشاگران فوتبال آن را دوست داشتند. کسی که رونالدو را دوست داشته باشد مجبور نیست از مسی متنفر باشد. ما هر ۲ خیلی خوب بودیم و تاریخ فوتبال را متحول کردیم. همه جای دنیا به ما احترام گذاشتند که به نظرم این مهمترین چیز است. هرکسی مسیر خودش را دارد. من مسیر خودم را دارم، مسی هم مسیر خودش. به هرحال این میراث ادامه دارد. گفتم، من این رقابت را به شکلی که شما گفتید، نمی‌بینم. 15 سال را با یکدیگر تقسیم کردیم و به اینجا رسیدیم. نمی‌گویم با هم دوست هستیم اما همکاران حرفه‌ای هستیم و به یکدیگر احترام می‌گذاریم.
فوتبال جهان و عربستان سعودی
انتقاد کردن طبیعی است. الان از کدام لیگ انتقاد نمی‌شود؟ جایی را می‌شناسید که بدون مشکل و ابهام باشد؟ همه جا چنین مسائلی وجود دارد. اسپانیا، پرتغال… من قبلا چنین مواردی را تجربه کرده‌ام. قبلا این موضوع را گفتم و به نظر خیلی‌ها دیوانگی به نظر می‌رسید اما حالا می‌بینید بازی در لیگ عربستان طبیعی شده است. به عنوان بازیکن النصر می‌دانستم چنین اتفاقی می‌افتاد. تغییر فرهنگ و کشور فوتبالی یک مزیت است و حالا از اینکه می بینم بازیکنان بزرگی کنارم هستند به خودم افتخار می‌کنم. در این زمینه پیشرو بوده‌ام و باعث افتخار است. بیش از هر چیزی دوست دارم بهتر شوم.
تیم ملی کنونی پرتغال در مقایسه با تیم ملی سال 2003
نه بهتر است نه بدتر.شکل و شمایل متفاوت‌تری دارند. وقتی تغییری صورت می‌گیرد، رویکردمان متفاوت می‌شود؛ آن هم بدون اینکه کار افرادی که در سال‌های گذشته زحمت کشیده‌اند را به یاد بیاوریم. از سال 2003 لحظات خوبی داشتیم. به مراحل پایانی جام‌ها رسیدیم، در لیگ ملت‌ها و یورو عملکرد خوبی داشتیم. به هر حال، تغییرات برای هر تیمی طبیعی است.
ادامه دادن با تیم ملی
خوشحالم. همه چیز برای من خوب پیش رفته و تاثیر خودم را گذاشتم. می‌خواهم ادامه بدهم، هنوز حس خوبی دارم و می‌توانم مفید باشم. حضور 20 ساله در تیم ملی باعث افتخارم است چون این موضوع بیانگر حضور طولانی مدت من در این سطح است. این کار بسیار سختی است اما نشان دادم ممکن است.
زدن 12 گل در النصر
فعلا که بد نیست. فکر می‌کنم عادت کرده‌ام به زدن گل‌های زیاد چون زدن 10، 15 و 17 کافی نیست. این موضوعی است که به آن عادت کرده‌ام چون گفتم، سطح انتظارات از خودم را بالا برده‌ام و هنوز هم چیزهای بیشتری می‌خواهم. فکر می‌کنم امسال هم بیش از 17 گل بزنم. اعتماد به نفسش را دارم چون شروع خوبی داشته‌ام.
حضور دوباره در جام جهانی
می‌خواهم صادقانه درباره‌اش حرف بزنم. در 2 سال اخیر، فکر متفاوتی داشته‌ام. اتفاقاتی افتاده که مرا به فکر فرو برده تا به این نتیجه برسم باید در لحظه زندگی کرد. دیگر به بلند مدت فکر نمی‌کنم. هر اتفاقی ممکن است بیفتد. مهم نیست چون شرایط می‌تواند مدام تغییر کند. بهره بردن از لحظه خوب است. فعلا می خواهیم به یورو برسیم و بازیهای خوبی در اروپا داشته باشیم. برای بقیه مسائل، باید ببینیم چه می‌شود. زندگی در جریان است و نمی‌دانیم چه اتفاقی در انتظارمان است.
