منتقدان تنهاخ، دست بردارِ وگهورست نیستند؛ او از رونالدو بهتر است؟
دعوای لفظی گری نویل و جیمی کرگر در دفاع از مهاجم قرضی منچستریونایتد حاشیهساز شده است.
خروج پرحاشیه کریس رونالدو از منچستریونایتد به مقصد عربستان سعودی که صفر تا صدِ این موضوع به تصمیمات اریک تنهاخ مبنی بر مبارزه با بازیکنسالاری در تیم بازمیگشت، هنوز حواشی زیادی را با خود به همراه دارد و در اختلاف نظر کارشناسان، گری نویل از تصمیمات تنهاخ مبنی بر بازی دادن به وخهورست تمجید کرد و از طرف مقابل کرگر به عنوان منتقد شماره یک رونالدو به همان شدت وگهورست را به باد انتقاد گرفته بود.
هر باخت منچستریونایتد، بار دیگر این سوال را بر سر زبانها میاندازد که «آیا تصمیم اخراج رونالدو، درست بود؟» به خصوص اگر در جریان باخت، ووت وگهورست در زمین مسابقه حاضر باشد. از قضا مهاجم بلند قامت هلندی، جزئی جدایی ناپذیر از ترکیب شیاطین سرخ در بازه زمانی پس از جامجهانی بوده است و پس از هر باخت، فارغ از عملکرد تیم در فاز تدافعی، او در رسانهها متهم شماره یک معرفی میشود.
این چه مقایسهای است؟!
وگهورست که صدالبته مهاجمی گلزن نبوده و مقایسهاش با رونالدو، از بیخ و بن اشتباه است و ذاتاً سبک دیگری از عملکرد مهاجمان، 180 درجه متفاوت از سبکی که رونالدو دارد را به نمایش میگذارد، در بازه زمانی پس از جامجهانی در 19 دیدار برای منچستریونایتد به میدان رفته و موفق نشده بیش از 2 گل به ثمر برساند.
این انتقادات از وگهورست درحالی است که کریس رونالدو در تیمی کاملاً ناهماهنگ و تحت هدایت رالف رانگنیک به میدان میرفت و در شمار 19 بازی آخرش برای یونایتد، 11 گل به ثمر رساند؛ هرچند پیشبینی میشود تابستان پیشرو، زمانی برای خرید یک مهاجم درجه یک و تمام کننده نظیر هری کین یا ویکتور اوسیمن باشد.
نکته جالب توجه در بحثهای کارشناسی از بابت انتقاد از رونالدو، این بود که رونالدو اگرچه آمار فردی قابل توجهی از خود برجای میگذارد و هر از گاهی با به ثبت رساندن هتتریک، یک تنه زمینهساز پیروزی با نتیجه 2-3 در بازیهای حساس میشود اما سبک بازی تیمی را خراب میکند و به خاطر حضور او؛ نتیجه نمیگیرد اما آیا این ادعا از دید فنی و با تکیه بر آمار و ارقام، قابل پذیرش است؟
وقتی آمار هم از سخن گفتن باز میماند
با نگاهی به آمار برجای مانده از تیم تنهاخ تا به این مقطع فصل، میتوان نتیجه گرفت پس از پایان 27 دیدار از رقابتهای لیگ برتر، اگرچه شیاطین سرخ 50 امتیاز کسب کرده و تفاضل گل 4+ دارند اما فصل 22-2021 تا همین مقطع، تیمِ آشفته فصل گذشته 47 امتیاز کسب کرده و تفاضل 10+ داشت. با این تفاوت که فاصله تا سیتی صدر جدولی در فصل گذشته تا این مقطع 19 امتیاز بود و اکنون که لیگ برتر تنها یک مدعی درجه یک دارد، 22 است. البته آرسنال صدرنشین 2 بازی بیشتر از منچستریونایتد انجام داده.
فصل گذشته، تیم تا پایان هفته 27 موفق شده بود 44 گل به ثمر برساند اما اکنون گلهای زده منچستریونایتد از 41 تجاوز نکرده است. در این میان، نکته اینجاست تیمِ تنهاخ یک جام برده، مدعی اصلی کسب سهمیه است، در نیمهنهایی جام حذفی حضور دارد و شانس نخست کسب عنوان قهرمانی لیگ اروپاست که در دور پلیآف ان، بارسلونای مقتدرِ ژاوی در فوتبال اسپانیا را از پیش روی برداشته است.
قیاس معالفارق
این تیم نسبت به فصل گذشته، خستهتر از بابت برگزاری بازیهای فشرده است اما بدون شک عملکردی یهتری حداقل از منظر ارائه فوتبال زیبا داشته و امیدهای هواداران نسبت به پیشرفت را بیشتر میبیند. به همین دلیل دیگر رونالدو را در فوتبال اروپا نمیبینیم و وگهورست با وجود انتقادات، تبدیل به مهره هجومی جدایی ناپذیر از ترکیب تیم در فصل جاری شده است. درحالی که رونالدو تیم را ترک کرده بود و تیم نیاز به استخدام یک شماره 9 کلاسیک در پنجره ژانویه داشت، مدیران باشگاه نتوانستند وعده خرید یک مهاجم کلاسیک را به تنهاخ بدهند و او با توجه به تفکراتش و شرایط تغییر مالکیت احتمالی باشگاه تا پیش از تابستان، ترجیح داد شانس بازی با پیراهن منچستریونایتد را به ووت وگهورست هدیه کند؛ مهاجمی که صدالبته به او اطمینان کامل دارد و در تیم تحت هدایتش، وظیفه گلزنی را بیش از آنکه مهاجم هدف به دوش بکشد، رشفورد این وظیفه پس از حرکات منحصر به فرد خود را دارد و تقسیم وظایف در تیم به خوبی صورت گرفته است. مارسیال هم صدالبته از مصدومیت بازگشته اما بود و نبودش در ترکیب تیم، مدتهاست توفیری ندارد.
یکی به نعل، یکی به میخ
نویل و کرگر، در جریان گفتوگوی خود این نکته را یادآور شدند که اگر جای سرمربی یونایتد بوده و قرار بود یکی از 2 بازیکن مورد اشاره را برای حضور در ترکیب انتخاب کنند در بازیهای خانگی به تبع احساسات موجود در استادیوم برای تماشای بازیکنی که او را بهترینِ تاریخ میدانند، شانس بازی را به رونالدو میدادند و در بازیهای خارج از خانه، این وگهورست بود که باید برای نگه داشتن مالکیت در فاز تهاجمی و بازپس گیری توپ در یک سوم دفاعی حریف، به میدان میرفت؛ نکتهای که از دید فنی، اجازه مقایسه وگهورست با رونالدو را نمیدهد اما میتوان آمار تیم با حضور این 2 بازیکن در 2 مقطع 19 هفتهای را بررسی کرد؛ 19 دیدار از تمامی رقابتها که وگهورست برای یونایتد به میدان رفته و 19 بازی آخر رونالدو در ترکیب تیم از چارچوب تمامی رقابتها.
وگهورست یا رونالدو؟
رونالدو در 19 بازی، اگرچه 11 گل به ثمر رساند اما شیاطین سرخ که صدالبته مهرههای قابلاطمینانی چون لیساندرو مارتینس و کاسمیرو را هم در اختیار نداشتند و به تبع، عملکردشان در فاز تدافعی بیشباهت به فصل جاری بود در این تعداد بازی 7 بار متحمل شکست شدند، تعداد بردهایشان به 10 نرسید و تنها 23 گل تیمی داشتند.
در مقایسه با 19 بازی با حضور وگهورست، اگرچه مهاجم هلندی تنها 2 گل به ثمر رسانده اما گلهای تیمی منچستریونایتد به 37 افزایش پیدا کرده و شاگردان تنهاخ که در 4 تورنمنت حاضر بودند و بیشتر از هر تیم اروپایی دیگر بازی انجام دادهاند، بیشتر از 3 بار شکست را نپذیرفتهاند. تعداد پیروزیهای تیم در این 19 بازی هم عدد 12 را نشان میدهد.
