روی کین: از نرفتن به بایرن مونیخ و یوونتوس پشیمانم

روی کین که در سال 1993 از ناتینگهام فارست به منچستریونایتد پیوست و 12 سال را در این تیم سپری کرد تا تبدیل به یکی از اسطوره‌های ماندگار شیاطین سرخ شود. او همچنین یکی از اعضای کلیدی تیم سر الکس فرگوسن نیز به حساب می‌آمد اما در نهایت به خاطر درگیری‌شان در سال 2005، کین از این باشگاه جدا شد.

از طرفی در 34 سالگی و همچنین با مصدومیت قدیمی‌اش که کین با آن دست‌وپنجه نرم می‌کرد، او گزینه‌های زیادی برای ادامه حرفه‌اش نداشت و در نهایت تصمیم گرفت به سلتیک بپیوندد. با این حال دوران او در اسکاتلند نیز چندان طولانی نبود و پس از گذشت تنها یک فصل، از عرصه فوتبال خداحافظی کرد.

اکنون که سال‌ها از آن دوران می‌گذرد، روی کین به تازگی در مصاحبه‌ای با پادکست «Stick to Football» از اینکه تمام دوران اوج خود را در منچستریونایتد سپری کرد، ابراز پشیمانی کرده و به نظر خودش باید وقتی فرصتش را داشت، به باشگاهی خارج از انگلیس می‌پیوست.

به گفته کین، بایرن مونیخ یکی از باشگاه‌هایی بود که فرصت پیوستن به آن را داشت و اکنون از اینکه تصمیم دیگری در آن مقطع گرفت، پشیمان است. وقتی از او پرسیده چقدر در سال 2000 به این انتقال نزدیک بود، گفت:

خیلی نزدیک به آن بودم و ای کاش این‌کار را می‌کردم. ای کاش به خارج از کشور می‌رفتم.

کین در دوران حرفه‌ای خود دچار دو مصدومیت جدی از ناحیه رباط صلیبی شد. اولین آن مربوط به سال 1997 و به خاطر تکل آلفی هالند پدر ارلینگ هالند که البته بعدها از او انتقامش را گرفت، می‌شود. بار دوم نیز در سال 2005 و بازی مقابل لیورپول دچار این مصدومیت شد.

با این حال پس از مصدومیتش، کین به گفته خودش از یوونتوس پیشنهاد داشته و حتی با یکدیگر به توافق رسیدند اما سپس نظرش تغییر کرد و تصمیم گرفت در انگلیس بماند. هر چند مدت زیادی نگذشت که او با فرگوسن دچار مشکل شد و در سال 2006 به سلتیک پیوست. او در این‌باره گفت:

ما توافق داشتیم. در این مدت که از ناحیه رباط صلیبی مصدوم بودم، قراردادم به پایان رسید و پس از آنکه برگشتم، این فرصت را داشتم به صورت رایگان بروم.

کین سپس در انتهای صحبت‌هایش، گفت:

بخشی از من وقتی می‌بینم اکنون برخی به خارج از کشور می‌روند، حسادت می‌کند زیرا این تجربه‌ای عالی برای یک خانواده است. با این حال من در یونایتد واقعاً خوشحال بودم. هر چند اگر می‌دانستم قرار است چگونه به پایان راه برسم، با وجود وفاداری و تمام صحبت‌هایی که با فرگوسن داشتم، احتمالاً باید به خارج از کشور می‌رفتم و لیگ متفاوتی را تجربه می‌کردم.