بررسی شکست «ساپینتو» در دوئل با «یحیی»؛ فقدان «پلن B»
استقلال در شرایطی به رقیب سنتی خود باخت و در کورس قهرمانی جا ماند که در جریان مسابقه دربی توسط کادرفنی خود به خوبی هدایت نشد.
دربی پایتخت با برتری یک بر صفر پرسپولیس به اتمام رسید تا شاگردان یحیی گلمحمدی به مدد گل عیسی آلکثیر از سد رقیب سنتی خود بگذرند و پیش از دیدار سپاهان برابر ملوان، به صدر جدول ردهبندی صعود کنند. استقلالیها در حالی دربی را واگذار کردند که بعد از گل دقیقه 50 حریف، نمایش خوبی نداشتند.
تصمیمات عالی «یحیی» در دفاع و حمله
در این جدال پایاپای که شرایط 2 تیم بسیار نسبت به یکدیگر نزدیک بود، جزئیات و تصمیمات سرمربیان در جریان مسابقه توانست تفاوت را رقم بزند و تیم برنده را مشخص کند. عیسی آل کثیر از آغاز نیمه دوم به جای مهدی عبدی وارد زمین شد و توانست تیمش را پیش بیندازد و در اواخر بازی هم حضور بازیکنانی چون سینا اسدبیگی و فرشاد فرجی در کارهای تدافعی و به هنگام حملات انتحاری استقلال، توانست به تیم خود کمک شایانی کند و کلینشیت پانزدهم در این فصل را به ثبت برساند. اما در اردوی آبیپوشان واکنش سا پینتو چه بود؟
«قایدی» و دیگر هیچ
استقلال از ابتدا اصلیترین حربهاش برای رسیدن به دروازه پرسپولیس، استفاده از نبوغ مهدی قایدی و ضعف دانیال اسماعیلیفر بود. آنها در چند دقیقه نخست صاحب یکی 2 موقعیت هم شدند اما در ادامه تمرکز بازیکنان پرسپولیس و ایجاد برتری عددی در کنارهها و در سمت راست خط دفاعی بیشتر شد و قایدی دیگر نتوانست کار خاصی انجام دهد. آبیها میتوانستند با برقراری توازن بین 2 سمت چپ و راست و استفاده از پتانسیل محمد محبی فشار را از روی وینگر ریزجثه خود بردارند اما این اتفاق رخ نداد. رضاوند و مهری روز خوبی را پشت سر نگذاشتند و از عمق دفاع پرسپولیس هم حرکت ویژهای صورت نگرفت.
کنارههای زمین مسدود شد
در نیمه دوم و پس از گل پرسپولیس، استقلال دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت. آنها برای اینکه بازنده این بازی بزرگ نباشند میبایست به سمت دروازه حریف خود هجوم میآوردند اما بازهم نمایش دلچسب و هوشمندانهای از این تیم ندیدیم. مجددا اکثریت قریب به اتفاق توپها به مهدی قایدی میرسید و رضا میرزایی برای کمک به او جایگزین جعفر سلمانی شد ولی دستِ رو شده آبیها اجازه تقریبا هیچ حرکت خطرناکی را به این تیم نداد و در ادامه دیدیم که قایدی به مرکز میآمد تا بتواند فضایی جدید برای خودش ایجاد کند.
ارسالهای بیکیفیت و شکستی تلخ
با نزدیک شدن به پایان بازی استفاده از توپهای بلند، اصلیترین حربه استقلال برای رسیدن به دروازه پرسپولیس شد و خروج رضاوند از زمین و در سوی دیگر آمدن اسدبیگی، مرکز میدان را کاملا از تیم سا پینتو گرفت تا آنها عملا چارهای جز ارسال بلند به روی دروازه نداشته باشند. حضور آرمان رمضانی، ارسلان مطهری و اضافه شدن روزبه چشمی به محوطه جریمه تنها یک مرتبه آنها را به موقعیت رساند و الباقی ضربات سر به وسیله مدافعان متمرکز پرسپولیس زده شد. در کنار عملکرد خوب سرخپوشان روی توپهای ارسالی، نباید از کیفیت پایین سانترهای بازیکنان کناری استقلال غافل شویم. آنها اکثر سانترهای خود را با ارتفاع پایین به بیرون محوطه ارسال میکردند تا مهاجمانشان عملا شانسی برای گلزنی نداشته باشند.
البته که در این میان فشار ایجاد شده از سوی هافبکهای کناری پرسپولیس را هم باید یادآور شویم. آنها با دوندگی فراوان خود اجازه نمیدادند تا هافبکهای استقلال توپ باکیفیتی را به روی دروازه بفرستند و آنها را یا مجبور به سانترهای تحت فشار میکردند و یا مجابشان مینمودند که رو به عقب با مدافعان میانی یا هافبکهای مرکزی بازی کنند. به عبارتی دیگر یحیی از دربی دور برگشت فصل قبل درس گرفت و اجازه نداد بار دیگر یک سانتر از کنارهها، برد را از او و تیمش بگیرد. او پیش از این در جام حذفی هم با این شیوه برد را با تساوی و سپس شکست عوض کرده بود.
«ریکاردو»، بازنده بازیهای بزرگ
و ریکاردو سا پینتو. تنها یک امتیاز از 12 امتیاز ممکن در جدال با 2 رقیب اصلیاش در مسیر قهرمانی عایدش شد تا نشان دهد در بازیهای بزرگ کمیت او و تیمش میلنگد. این سرمربی باتجربه پرتغالی در دوئل با یحیی شکست خورد و شاید مهمترین دلیل این اتفاق، نداشتن پلن (B) و عدم اتخاذ تصمیمات مناسب در جریان بازی بود. حالا آنها برای رسیدن به عنوان قهرمانی نیاز به لغزش و شکست 2 تیم دارند؛ هم پرسپولیس و هم سپاهان!
