آخرین مطلب اخبار داغ محبوب مهمترین اخبار روز

شالکه – دورتموند : دربی روهر، آتشی که خاموش نمی‌شود؛ دشمنی یادت نرود!

2 سوی دربی بزرگ بوندس‌لیگا حال و روز کاملا متفاوتی را تجربه می‌کنند.

خواندن این مطلب 5 دقیقه زمان میبرد

وینستون چرچیل می‌گوید: «اگر دشمنانی دارید، خیلی خوب است. این یعنی در زندگی پای مسائلی ایستاده‌اید.» فاصله دغدغه‌ها، نتایج، آرزوهای مقطعی، سطح بازیکنان، آمار فنی و جایگاه 2 تیم در جدول آنقدری هست که نه دورتموند نگران شالکه باشد و نه شالکه به رقابت با دورتموند امیدوار بماند. قوانین فوتبالی می‌گویند این مسابقه نباید رنگ و بوی دشمنی و رقابت و حساسیت داشته باشد اما آنها ایستاده‌اند. دشمنی هواداران 2 تیم از منازعات سیاسی و اجتماعی کوچ کرد و به میدان مستطیل سبز آمد اما این منازعه از این میدان دل نکند و اکنون نزدیک به یک قرن است که تیم‌های دورتموند و شالکه تمام مشکلات بین شهری خود را در یک مسابقه خلاصه می‌کنند و از خجالت یکدیگر درمی‌آیند. مهم نیست حال و روز متفاوت تیم‌ها فاصله‌ای از ادعای قهرمانی تا تقلای سقوط نکردن را در برمی‌گیرد. مهم این است که هنوز هم ورزشگاه خانگی برای طرفداران شالکه یک صومعه است و هنوز هم فوتبال برای دورتموندی‌ها یک دلیل بزرگ همبستگی به شمار می‌رود. تقابل همبستگی زنبورها و صومعه‌نشینی معدنچی‌ها سال‌هاست که حتی از آتش نبرد بایرن و دورتموند هم داغ‌تر دنبال می‌شود و هیچ چیز قرار نیست آن را خاموش و سرد کند. آنها دشمن یکدیگر هستند، به معنای واقعی دشمن و این دشمنی را بد نمی‌دانند چرا که مانند جمله وینستون چرچیل نشان می‌دهد هر 2 سوی دربی روهر پای مسائل مهم و هویتی خود ایستاده‌اند.

شالکه ؛ کاش فقط یک خواب باشد

وقتی مسیر آرزوها مسدود می‌شود، وقتی آمدن و رفتن شب و روز به رفت و آمد دردسرها و بدبیاری‌ها مبدل می‌شود، زمانی که هر چه ترسناک و مهیب است، بر سر یک فرد فرود می‌آید و هر موقع افراد فکر می‌کنند از این بدتر نمی‌تواند باشد، یک خواسته قلبی بروز پیدا می‌کند؛ کاش همه این روزها یک خواب تلخ باشد! کاش بیدار می‌شدم و می‌دیدم همه‌اش خواب بوده است. با این حال سرنوشت با ضربه بعدی و شکست و تلنگری تازه می‌فهماند خواب نیست و این روی تلخ زندگی است. آنها با لقب سرسخت معدنچی‌ها با سرسختی و ممارست تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های فوتبال آلمان شدند. رقیب بایرن‌مونیخ و پای ثابت عنوان دومی بوندس‌لیگا توصیف مناسبی از سال‌های نه چندان دور شالکه است. در شرایط فعلی اما این تیم نه رقیب بایرن است و نه پای ثابت عنوان دومی! رقبایش مثل خودش در حال تقلا برای نجات از سقوط نفس نفس می‌زنند و پای ثابتی هم اگر باشد به قعر جدول لیگ آلمان مختصر می‌شود. هوادارانی که ورزشگاه خانگی برایشان یک عبادتگاه به شمار می‌رود و بازیکنان تیم را بخاطر کم‌کاری با تعقیب و گریز فراری می‌دهند، این روزها مسیر آرزوهایشان مسدود شده، شب و روزشان، رفت و آمد بدبیاری‌هاست، همه ترس‌ها بر سرشان آوار می‌شود و احساسشان می‌گوید از این بدتر نمی‌شود. هواداران شالکه فقط آرزو می‌کنند کاش این‌ها همه یک خواب تلخ باشد اما سرنوشت با شکست بعدی و دردهای جدید تلنگرش را می‌زند و تکرار می‌کند این روی تلخ زندگی است. جدال با دورتموند و حساسیت برخاسته از دربی قدیمی و نزدیک روهر فرصت غنیمتی به شمار می‌رود تا با خلق یک شگفتی در سایه حمایت هواداران پرشور و البته عصبانی، شالکه برای یک مسابقه هم که شده احساس شادی را مجددا از اعماق دلش تجربه کند. دربی روهر برای آنها حتی از روزهایی که بالاتر از دورتموند و در نزدیکی این تیم در جدول می‌ایستادند مهم‌تر است و پیروزی در برابر دشمن قدیمی می‌تواند دلیل بزرگ شادی عبادت‌کنندگانی نام بگیرد که حمایت از تیمشان را در ردیف مناسک مذهبی خود قرار داده‌اند. هواداران شالکه به ورزشگاه خانگی خود می‌آیند تا برتری تیمشان در مهم‌ترین مسابقه ممکن را ببیند. بنابراین بازیکنان این تیم هیچ راهی به جز تلاش برای کسب پیروزی ندارند. اگر شکست نتیجه بازی امروز شالکه باشد، شاید مجددا صحنه‌های فرار کردن بازیکنان از دست هواداران عصبانی شالکه را ببینیم. باید اضافه کرد شالکه با وجود جایگاه مایوس کننده‌اش در جدول در هفته‌های اخیر چندان مایوس کننده ظاهر نشده و 6 مسابقه بدون باخت را پشت سر می‌گذارد. جالب‌تر اینکه آنها پس از شکست 6 گله در برابر لایپزیش در 6 مسابقه بعدی فقط یک گل دریافت کرده‌اند و ظاهرا این تیم در حال تمرین برای ایستادگی در مقابل دورتموند بوده است.

دورتموند ؛ تنها راه باقی مانده

لیگ قهرمانان اروپا در رقابتی غافلگیرکننده، چلسی بحران‌زده را پیروز رقابت با دورتموند در حال تاخت و تاز اعلام کرد تا فقط یک مسیر برای زردپوشان لیگ آلمان باقی بماند؛ مسیر سبقت از بایرن مونیخ و قهرمانی بوندس‌لیگا! دست بر قضا این مسیر قرار است از جاده دربی روهر عبور کند؛ جایی که برای دورتموندی‌ها گردنه‌هایی به سختی شکست‌های تاریخی و بالغ بر صد سال دشمنی دارد. با این حال چاره‌ای نیست و شاگردان ادین ترزیچ باید هر چه در مقابل آبی‌های لیگ انگلیس کم گذاشتند در مصاف با آبی‌های لیگ آلمان جبران کنند. دربی روهر باز هم برای زنبورها به همان حساسیت سابق دنبال می‌شود و شاید این بار حساس‌تر هم باشد؛ از این جهت که توقف دورتموند در خانه دشمن قدیمی ممکن است به قیمت سبقت گرفتن بایرن و نزدیک‌تر شدنش به قهرمانی تمام شود و آن وقت است که هواداران شالکه‌ای که شاید به دسته پایین‌تر هم سقوط کرده باشد در پایان فصل با خوشحالی و طعنه به هواداران تیم دومی که دورتموند باشد می‌گویند؛ ما بودیم که اجازه ندادیم قهرمان شوید؛ همین مایی که سقوط کرده‌ایم! دورتموند فقط و فقط برای فتح دربی روهر به خانه دشمنش می‌آید و پیروزی در مسابقه پیش رو در حکم یک انرژی پتانسیل و یک سوخت سرشار برای تاخت و تاز شانه به شانه بایرن در مسیر قهرمانی است.

سابقه رویارویی

هر چه در این منازعه هست و آن را ملتهب‌تر می‌کند به همین سوابق رویارویی بازمی‌گردد. از برد 6 گله معدنچی‌ها بگوییم یا از پیروزی 7 گله زنبورها، فرقی نمی‌کند. هر 2 سوی میدان خاطرات تلخ و شیرین از مواجهه با یکدیگر آنقدر دارند که به خون هم تشنه باشند و برای گرفتن جشن پیروزی در برابر یکدیگر حریص! سابقه این رویارویی اما در سال‌های اخیر و با افت شدید تیم گلزن‌کرشن به سود دورتموند در جریان است. شالکه در عین ناباوری هوادارانش 5 بازی است که رنگ گلزنی به دورتموند را ندیده و اگر این 5 بازی را بدون وقت اضافه در نظر بگیریم، شاید بالغ بر 450 دقیقه است که دستش به دروازه زنبورها نرسیده است. مانند دربی‌های حساس دیگر باید گفت هر چقدر هم بین 2 تیم در جدول فاصله باشد، باز هم شرایط بازی متفاوت خواهد بود و حساسیت و لحظه‌ها هستند که نتیجه نهایی را تعیین می‌کنند. نتیجه بازی پیش رو هر چه باشد، مستعد اضافه کردن دشمنی و کینه بین طرفین این منازعه است. دورتموند می‌تواند سقوط شالکه را جلو بیندازد و شالکه هم قادر است با هر نتیجه‌ای به جز شکست، قهرمانی و رقابت با بایرن را برای زردها دشوارتر کند. آنها دشمن یکدیگر هستند و این را به هیچ وجه بد نمی‌دانند چرا که مانند چرچیل معتقدند این دشمنی یعنی پای مسائلی مهم ایستاده‌اند.