صدای پای غول فوتبال جهان میآید؛ لیگ قهرمانان، نزدیک و نزدیکتر
رقابتهای فصل جدید لیگ قهرمانان اروپا از سهشنبه این هفته آغاز میشود.
بهار چندین ماه است که از نیمکره شمالی زمین رخت بسته و گرمای تابستان هم جولان دادنش را تمام میکند. بادهای سرد پائیزی اواخر ماه سپتامبر چمنهای سبز قاره اروپا را عرصه آمد و شد خودشان کردهاند. سرسبزی درختان دشتهای حاصلخیز اروپایی رفته رفته میهمان رنگهای متنوع پائیز میشوند. از این به بعد در قاره سبز همه چیز کاملا سبز نیست و اروپا با سیمایی جدید و رنگارنگ روزهایش را سپری میکند. همه چیز رنگارنگ خواهد بود از دامنههای آلپ تا زمینهای بلند اسکاندیناوی، از کوههای اتریش و هالشتات تا شانزالیزه و همه خیابانهای جذاب فرانسه و از جنگلهای باواریا در آلمان تا تپههای توسکانی در ایتالیا، همه جا رنگارنگ میشود. درست شبیه به نمایشگاه رنگارنگ قهرمانان و بزرگان لیگهای اروپایی که از اقصی نقاط این قاره در یک آوردگاه جمع میشوند و نه فقط به رنگ آلمان، اسپانیا یا انگلیس بلکه به رنگارنگی لیگ قهرمانان اروپا صحنه فوتبال را وارد جذابترین کشمکش داستانیاش در عرصه باشگاهی میکنند. تا لیگ قهرمانان اروپا فاصله چندانی نمانده و اگر دلتنگ روزهای درخشان این مسابقات هستید باید همسو با بادهای ماه سپتامبر و همصدا با سر و صدای رسانههای دنیا، نگاهتان را به قاره سبز بدوزید.
جمع قدیمی بهترینها
شاید کمی عجیب و غیر منتظره باشد اگر بدانیم ایده برگزاری لیگ قهرمانان اروپا را نه کنگره یوفا و نه اتحادیه اروپا بلکه یک روزنامهنگار مطرح کرد و گابریل هانو نام داشت که پیگیر به جان هم انداختن بزرگان فوتبال در قاره سبز بود. هانو که سردبیر«اکیپ» نامیده میشد با مداومت و تلاش در نهایت موفق شد کنگره یوفا در وین را برای برگزاری رقابتی بین بهترین تیمهای اروپایی متقاعد کند. هانو و همکارانش در آن روزها شاید نمیدانستند در تدارک چه اتفاق بزرگی هستند اما گذر سالها نشان داد اقدام آن روز آنها در حقیقت مقدمهای برای رقم خوردن بزرگترین آوردگاه فوتبال باشگاهی دنیا بوده است. از آنجا به بعد رئال مادرید و تیمهای اسپانیایی با لیورپول و منچستریونایتد و رقبای انگلیسی خود بیشتر آشنا شدند و از آنجا بایرن مونیخ پذیرای حریفانی سرسختتر از حریفان آلمانی خود از ایتالیا و انگلیس و فرانسه و اسپانیا شد. داستان نبردهای سنتی میان غولهای قاره سبز در کشورهای مختلف با آغاز به کار لیگ قهرمانان اروپا و با بازی اسپورتینگ لیسبون در مقابل پارتیزان بلگراد در سال 1955 میلادی شروع شد و تا امروز هم ادامه دارد. این رقابت شاید قدیمیتر از جام جهانی فوتبال نباشد اما در عرصه باشگاهی با همان اعتبار و حتی گاهی باکیفیتی بیشتر از جام جهانی روی پرده میرود تا یکنواختی روزها و هفتههای لیگهای داخلی جایش را به تنوع رقابت در لیگ قهرمانان اروپا بدهد؛ درست مثل تغییر یکنواختی نیمکره شمالی زمین در تابستان با وزش بادهای سرد پائیزی اواخر ماه سپتامبر! این جمع قدیمی بهترینهای فوتبال باشگاهی اروپا سالهای زیادی تا جشن 70 سالگیاش فاصله ندارد؛ بنابراین احتمالا هستند کسانی که با لیگ قهرمانان اروپا عاشق فوتبال شده باشند و اکنون در سالهای بازنشستگی و دوران پا به سن گذاشتن هنوز هم فوتبال را به عشق لیگ قهرمانان اروپا دنبال میکنند. همچنین نوجوانانی هم در عصر حاضر رقابت مسی و رونالدو را در میدان بزرگ لیگ قهرمانان دیدهاند و با شروع مجدد این مسابقات در جستجوی هیجان بیشتر دوران نوجوانی در مسابقات با کیفیت لیگ قهرمانان اروپا هستند.
اهمیتی رو به افزایش
شاید روزی که اسپورتینگ لیسبون در مقابل پارتیزان بلگراد اولین بازی تاریخ این رقابتها را برگزار میکردند، رقابت داخلی این تیمها در کشورهای خودشان با اهمیتتر قلمداد میشد. با این حال اژدهای لیگ قهرمانان با این بازی متولد شد و رفته رفته مهیبتر و بزرگتر، سایه اهمیتش را بر سر لیگهای داخلی کشورها انداخت. حتی تا 2 دهه قبل لیگ برتر انگلیس از حیث دستاورهای مالی برای تیمهای حاضر در آن اهمیت بیشتری نسبت به لیگ قهرمانان داشت اما اکنون میبینیم چگونه پپ گواردیولا که فاتح بزرگ این لیگ است برای رسیدن به قهرمانی اروپا پس از 7 سال ستاره تیمش را در آغوش میگیرد و اشک میریزد. اهمیت لیگ قهرمانان در مسیری همواره صعودی همیشه در حال بیشتر شدن است و هیچ جریانی حتی غوغای راهاندازی سوپرلیگ و حتی صدای گامهای بزرگ هر 4 سال یک بار جام جهانی هم هرگز نتوانستهاند از اهمیت این مسابقات و از رشد اهمیت آن بکاهند. این اژدهای فوتبالی همواره در حال بزرگتر شدن است و گویا برای این بزرگتر شدن حد و مرز مشخصی را هم تعیین نمیکند.
رقابت امسال
شب اول مسابقات شب خوشامدگویی به نیوکاسلی است که سالها از این عرصه دور بوده و همزمان با خوشامدگویی به نیوکاسل هواداران میلان در تدارک یک برخورد مناسب با تونالی، بازیکن سابقشان هستند. رئال مادرید در اولین ساعات شروع مجدد مسابقات با عنوان پرافتخارترین تیم رقابتها از یک تازهوارد جذاب به نام یونیون برلین میزبانی میکند. در ادامه باید منتظر کار سخت منچستر در گروهی با حضور بایرن مونیخ، مدعی اول صعود باشیم. گالاتاسرای هم سودای شگفتیسازی در این رقابت را دارد. در ماههای پیش رو نسخه جدید منچسترسیتی را خواهیم دید. قهرمان با گروه منطقی و مسیر نسبتا آسانی برای صعود به دور حذفی مواجه است و ناپولی هم باید از رویاها و ادعاهای جدیدش از زمان فتح اسکودتو، برابر رئال مادرید دفاع کند و مدعی صعود از گروهش باشد. اینتر و بنفیکا در 2 بازی رفت و برگشت با سبک بازی رو به جلو، احتمالا رقابت سرگروهی را به راه بیندازند و آرسنال تجهیز شده در تدارک صعودی آسان از میان آیندهوون، سویا و لانس است. بارسلونا این بار در گروه مرگ نیست و عذری برای نرسیدن به مرحله بعد از بین تیمهای پورتو، آنتورپ و شاختار دونتسک نخواهد داشت. گروه سخت ششم این دوره از مسابقات هم با حضور نیوکاسل، میلان، دورتموند و پاریسن ژرمن در هر دور بازیهایش نمایشهای جذابی را روی صحنه خواهد برد و میتواند تبدیل به گردابی برای یکی از قدرتهای حاضر در گروه شود. این که کدام تیم امسال شانس بیشتری برای قهرمانی دارد را شاید بتوان با ارائه فاکتورهایی به هوش مصنوعی پیشبینی کرد اما تاریخ لیگ قهرمانان نشان داده تکنولوژی هوش مصنوعی هم با وجود ساختن تصویر شخصیتهای برجسته قدیمی و با وجود ایجاد صدای فردی روی فرد دیگر، هنوز دستش به پیشبینی دقیق این مسابقات نمیرسد. ذات فوتبال در رگ و ریشه اژدهای لیگ قهرمانان جاری شده و غیرقابل پیشبینی بودن را به آن تحمیل میکند. هیچ تیمی را از پیش برنده ندانید و هیچ رقیبی را برای تیم محبوب خود دسته کم نگیرید. این لیگ قهرمانان است که مثل بادهای سرد پاییزی به یکباره چهره دنیا را دگرگون میکند. در مورد لیگ قهرمانان باید گفت حتی از شکست تیم مورد علاقه خودتان هم زیاد غمگین نباشید و در رنگارنگی نمایشگاه بزرگ فوتبال باشگاهی اروپا غرق شوید و از آن لذت ببرید! دامنههای سبز آلپ و کوههای سرد اتریش، زمینهای بلند اسکاندیناوی و خیابان شانزالیزه پاریس و جنگلهای باواریا در آلمان و تپههای توسکانی ایتالیا گویا با آمدن پائیز و آمیخته شدن رنگهای قرمز و زرد، فرش قرمزی برای خوشامدگویی به لیگ قهرمانان اروپا پهن میکنند. طبیعت هم به ورود مجدد این غول فوتبال دنیا احترام میگذارد.