لیورپول – منچستریونایتد : بزرگ‌ترین بازی هر فصل فوتبال انگلیس؛ نبرد شمال در قابی متفاوت
لیورپول و منچستریونایتد در حالی در آنفیلد بازی می‌کنند که این بار شیاطین سرخ حالشان بهتر است
فرقی نمی‌کند چقدر تکنولوژی پیشرفت کرده باشد یا چقدر اقتصاد ۲ شهر بزرگ انگلیس از قید و بندهای قدیمی خودش بیرون آمده باشد. برای بندرنشینان لیورپولی، منچستر هنوز هم همان شهری است که کانال تجاری‌اش منجر به بیکار شدن لیورپولی‌ها شده بود و برای منچستری‌ها هم لیورپول کماکان همان شهری به شمار می‌رود که نمی‌خواهد انحصار اقتصادی‌اش توسط بازرگان‌های منچستری شکسته شود. جنگ درونی انگلیسی‌ها در شمال این کشور هنوز هم به قوت خودش پابرجاست؛ با این تفاوت که فوتبال صحنه‌ای را فراهم کرده تا تنش میان اهالی ۲ شهر بزرگ بریتانیا زیر پرچم صلح و در قالب ورزش و رقابت عاری از خون و خونریزی انجام شود اما آنها هنوز هم به خون یکدیگر تشنه‌اند. این بار بر خلاف سال‌های اخیر این تیم منچستری است که با حالی مساعد و روحیه‌ای آماده در برابر رقیب یا به عبارت دقیق‌تر دشمن سنتی و دیرینه خودش قرار می‌گیرد. یا لیورپول ترمز یونایتد تن‌هاخ را خواهد کشید و یا منچستر کلوپ و شاگردانش را با روحیه‌ای خراب‌تر تا دروازه‌های سانتیاگو برنابئو بدرقه می‌کند؟
لیورپول؛ حالی مستعد خوب شدن
بوی تغییر می‌آید. بوی جسارت مردی آلمانی که از یک یک خاطره‌سازهای روزهای خوبش در آنفیلد دل می‌کند تا پیراهنی جدید و مناسب روزهای جدید را بر تن لیورپول عزیزش کند. بی‌جهت نیست، نماد فوتبال آلمان عقاب شده چرا که نماینده بزرگ فوتبال آلمان در لیگ برتر در حال نمایشی عقاب‌گونه برای فراموش کردن زندگی قبلی، خراشیدن و خونی کردن پنجه‌ها و بال‌ها و در تدارک ساختن اندامی جدید برای زندگی جدید است. هوا در آنفیلد خوب نیست و کلوپ برای بهبود وضعیت تنفس اهالی این ورزشگاه به فیرمینو اجازه خروج داده، کیتا را نمی‌خواهد و شاید پیشنهادهای مربوط به فروش محمد صلاح را هم بررسی کند. آنها می‌خواهند تغییر کنند و این تغییر را از نتایج هفته‌های اخیر خود در لیگ شروع کرده‌اند. شاید اگر منچستر چند هفته قبل به پست لیورپول می‌خورد با خیال آسوده‌تری به آنفیلد می‌آمد اما اکنون همان لیورپولی را پیش روی خودش می‌بیند که می‌تواند خانه‌اش را با پیروزی‌های بزرگ، میهمان جشن و پایکوبی کند. تیم کلوپ ۴ بازی است که در لیگ دروازه خود را بسته نگه می‌دارد و امیدوار است تقابل با یونایتد به پنجمین کلین‌شیت متوالی‌اش تبدیل شود. لیورپولی‌ها برای شروع تاخت و تاز و بازگشت به فرم خوب به بردن یک بازی مهم احتیاج دارند و چه مسابقه‌ای برای بندرنشینان آنفیلد می‌تواند مهم‌تر از رویارویی با نماینده شهری باشد که لیورپولی‌ها معتقدند بیکاری دسته‌جمعی و رکود اقتصادی سال‌ها پیش خود را به این نماینده بدهکارند. لیورپول با حالی مستعد خوب شدن از رقیب سنتی خود پذیرایی خواهد کرد.
منچستریونایتد؛ کار بزرگ انجام نشده
آخرین باری که آنفیلد شکست تیمش را در خانه در برابر منچستر به نظاره نشسته بود، یک مرد هلندی روی نیمکت شیاطین سرخ قرار داشت. لویی فن‌خال آخرین کسی بود که موفق شد منچستر را در سال ۲۰۱۶ در آنفیلد به برتری برساند. پس از حدود ۷ سال باز هم مرد دیگری از سرزمین لاله‌های نارنجی شیاطین سرخ را هدایت می‌کنند و آنها خیلی امیدوارند روزهای خوبشان با اریک تن‌هاخ به شکسته شدن طلسم ۷ ساله برنده نشدن در آنفیلد گره بخورد. تن‌هاخ برای پیدا کردن تجسمی حقیقی از یک عصر جدید در منسچتریونایتد همه کاری کرده است. او تیم را به ثبات رساند، ستاره‌های منزوی شده را احیا کرد، بازیکنان پر سر و صدا را کنار گذاشت، نظم منچستر را از نو و بر پایه ذهنیت خودش بنا کرد، بارسلونا را در رقابتی حساس شکست داد، پیروزی را به یاد شیاطین سرخ آورد و خلاصه این که مرد هلندی همه کار برای شروع این عصر جدید کرده؛ به جز کسب برتری در آنفیلد. البته منچستری‌ها بدون این فاکتور هم او را باور کرده‌اند اما اگر این موفقیت هم به لیست موفقیت‌های اریک تن‌هاخ اضافه شود او تبدیل به فرگی جدید هواداران تیمش خواهد شد. بهترین زمان ممکن برای برپایی جشن شکستن طلسم نبردن در آنفیلد از راه رسیده و اگر منچستر بتواند زمینه برپایی این جشن را با غلبه بر لیورپول در خانه حریف مهیا کند، امروز روز بزرگی در تاریخ کار مرد هلندی روی نیمکت منچستر نام می‌گیرد. آنها با فرم خوبی پا به آنفیلد می‌گذارند و فقط برای پیروزی در مقابل تیم کلوپ قرار خواهند گرفت.
سابقه رویارویی؛ برتری نسبی میزبان در سال‌های اخیر
هر چقدر هم که از غیر قابل پیش‌بینی بودن مسابقه‌ای با این حساسیت حرف بزنیم، باز هم مرور سوابق رویارویی‌های ۲ تیم برای هواداران باشگاه‌ها و کری‌خوانی‌های آنها حائز اهمیت است. یونایتد ۶۲ بار موفق شده رقیبش را شکست دهد و با اختلاف مناسبی نسبت به ۴۶ پیروزی لیورپول هنوز هم نان دوران فرگی و یکه‌تازی مرد اسکاتلندی را می‌خورد. با این حال سرمربی آلمانی قرمزهای آنفیلد معادلات را در سال‌های نبودن فرگوسن تغییر داده و در دوران اخیر این لیورپول بوده که نبض نبرد شمال را به دست گرفته و آمار بهتری دارد. البته در این بین یونایتد یک بار بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶، ۴ بازی متوالی برنده این میدان بود اما باز هم نگاه کلی‌تر به آمار سال‌های اخیر می‌گوید دوران جدید تقابل بزرگان قدیمی لیگ انگلیس و پرافتخارترین تیم‌های این لیگ فعلا به نام میزبان بازی امشب است. از این آمار که عبور کنیم، میدانی را پیش رو داریم که اوج حساسیت آن، تداعی میدان جنگ را می‌کند و فقط سربازانی که شرایط جنگی را تجربه کرده‌اند می‌دانند در جنگ نه گذشته مهم است و نه آینده و همه چیز در جان سالم به در بردن از وضعیت حال خلاصه می‌شود. جنگ بزرگ لیگ برتر انگلیس در شمال تا ساعاتی دیگر روی صحنه می‌رود تا این بار دوربین‌ها و قلم‌ها به شمال اروپا و شمال انگلیس برای پوشش یک مسابقه بزرگ و قدیمی کوچ کنند. فوتبال اروپا اگر در قالب یک شخص در می‌آمد، امروز میهمان جایگاه ویژه آنفیلد برای تماشای نبرد میان لیورپول و منچستریونایتد بود.
فرم ۲ تیم در ۵ بازی آخر لیگ
لیورپول :
برد مقابل ولورهمپتون، تساوی مقابل کریستال‌پالاس، برد مقابل نیوکاسل، برد مقابل اورتون، باخت مقابل ولورهمپتون
۶ گل زده، ۳ گل خورده، ۴ کلین‌شیت و ۲ بازی بدون گل زده
منچستریونایتد :
برد مقابل لسترسیتی، برد مقابل لیدزیونایتد، تساوی مقابل لیدزیونایتد، برد مقابل کریستال‌پالاس، باخت مقابل آرسنال
۱۱ گل زده، ۶ گل خورده، حداقل ۲ گل در هر بازی و ۲ کلین‌شیت
