مربیانی برای آینده دنیای فوتبال؛ ریه‌های مستطیل سبز
سرمربیان جوان فعلی دنیا هنوز روزهای درخشانی پیش رو دارند.
یکی‌از ارکان مهم هر تیم فوتبال، مربیان و سرمربیان است و آن‌ها نقشی پررنگ در موفقیت و یا ناکامی تیم‌های خود دارند.
در فوتبال امروز سرمربیان مطرح و شاخص بسیار زیادی حاضر هستند و بخش بزرگی از این سرمربیان، چهره‌های جوانی هستند که ممکن است هنوز به دهه پنجم زندگی خود نرسیده باشند اما در تیم‌های خود عملکرد بسیار موفقیت‌آمیزی داشته‌اند و حالا جز برترین سرمربیان جهان محسوب می‌شوند.سرمربیان بزرگی مثل پپ گواردیولا، یورگن کلوپ، کارلو آنجلوتی، ژوزه مورینیو و بسیاری دیگر جز سرمربیان پا به سن گذاشته هستند و طی سالیان آینده بدون شک جای خود را به سرمربیان جوان‌تر خواهند داد؛ چهره‌هایی که در حال‌حاضر بعضاً در تیم‌هایی نه‌چندان مدعی حاضر هستند و برخی هم مثل ژاوی در تیم‌های بزرگ و مطرح فعالیت می‌کنند. بسیاری از سرمربیان بزرگ هیچ‌گاه فوتبالیست درخشانی نبوده‌اند و حتی شاید در لیگ‌های بزرگ و معتبر هم به میدان نرفته باشند اما اکنون مرد شماره یک تیم خود هستند و تصمیمات آن‌ها مسیر رسیدن به موفقیت را برای تیمشان هموار می‌کند و حالا در نسل جدید سرمربیان فوتبالی، عملکرد آن‌ها، باعث شناخته‌شدنشان شده است.
میکل آرتتا؛ آرزوهای بزرگ
یکی‌از برترین سرمربیان فصل جاری فوتبال جهان، میکل آرتتا مرد اول نیمکت آرسنال بوده و با درخشش آرسنالی‌ها، حالا این مرد جوان با شاگردانش در آستانه فتح لیگ‌برتر انگلیس هستند. آرتتا از فصل ۲۰-۲۰۱۹ سکان هدایت توپچی‌ها را به‌دست گرفت. این تیم لندنی نخستین تجربه سرمربیگری او است و امیدوار است خاطرات خوش دستیار گواردیولا بودن در منچسترسیتی را این بار خودش به‌عنوان سرمربی تجربه کند. میکل آرتتا سال ۱۹۸۲ در شهر سن‌سباستین اسپانیا به دنیا آمد و در دوران حضور خود در مستطیل سبز در پست هافبک حاضر بود. آرتتا کار خودش در فوتبال را در تیم‌های پایه بارسلونا آغاز کرد و در سال ۲۰۰۰ توانست به تیم اصلی برسد و تنها یک سال بعد به‌طور قرضی راهی پاری‌سن‌ژرمن شد.
رنجرز اسکاتلند آغاز مسیر موفق‌ترین روزهای آرتتا بود و بعد از برگشت به بارسلونا، در سال ۲۰۰۲ اسپانیا را به مقصد اسکاتلند ترک کرد. درخشش در این تیم باعث‌شد آرتتا راهی رئال سوسیداد و سپس اورتون شود. او بهترین دوران فوتبالی خود را در اورتون سپری کرد. میکل ۲۰۹ بار برای آبی‌ها به میدان رفت و با ثبت ۳۵ گل و ۳۷ پاس‌گل بهترین آمار دوران فوتبالی خود را برجای گذاشت.آرتتا در سال ۲۰۱۱ راهی آرسنال شد و ۱۵۰ بار با پیراهن توپچی‌ها در زمین حاضر شد و یک جولای ۲۰۱۶ به‌طور رسمی از فوتبال خداحافظی کرد. میکل آرتتا با وجود این‌که در تیم‌های باشگاهی دوران نسبتاً موفقی را سپری کرد، هیچ‌گاه در تیم‌ملی اسپانیا به میدان نرفت و فقط ۴۲ بار در تیم‌های پایه اسپانیا به‌کار گرفته‌شد و تا در عرصه ملی تجربه موفقیت‌آمیزی نداشته باشد. سرمربی کنونی آرسنال در رقابت‌های باشگاهی در ۵۳۰ مسابقه عضوی از ترکیب تیمش بود و فقط ۷ بار با کارت قرمز داوران مواجه شد!
ژاوی؛ رویای لاماسیا
سرمربی فعلی بارسلونا که همراه شاگردانش برخلاف رقابت‌های اروپایی، شانس بالایی برای فتح لیگ و جام‌حذفی با تیمش دارد، کار خود در حرفه مربیگری را از فصل ۲۰-۲۰۱۹ و بلافاصله پس از خداحافظی از فوتبال با السد قطر آغاز کرد. ژاوی هرناندس در فوتبال اروپا فقط برای بارسلونا به میدان رفت و اگر در همین تیم از فوتبال خداحافظی می‌کرد، اسطوره تک‌باشگاهی بارسلونا لقب می‌گرفت اما جدایی از آبی‌و‌اناری‌ها و پیوستن به قطر پایان متفاوت‌تر ژاوی در فوتبال بود. کاپیتان سابق و سرمربی فعلی کاتالونیایی‌ها بیش از ۱۵ سال در بارسلونا حاضر بود و افتخارات بی‌شماری را در این تیم تجربه کرد. ۷۶۷ مسابقه رسمی در ترکیب قرار گرفت، ۸۵ بار دروازه رقبا را گشود و ۹۹ بار بیشتر از تعداد گلزنی‌هایش پاس گل داد تا آماری درخشان را ثبت کرده‌باشد و نقشی بزرگ در موفقیت آن سال‌های کاتالونیایی‌ها داشت. ژاوی با بارسلونا افتخارات زیادی به دست آورد که مهمترین آن‌ها قهرمانی در ۸ لالیگا، فتح ۴ دوره لیگ‌قهرمانان، کسب ۳ جام حذفی اسپانیا و ۲ سوپرجام اروپا بود و یک بار هم جام قهرمانی لیگ قطر با السد را بالای سر برد.
اسطوره بارسلونا علاوه بر درخشش در تیم باشگاهی، در تیم ملی هم همیشه درخشان بود و به اسطوره ماتادورها تبدیل شد. بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲، 4 سال فراموش نشدنی در تیم‌ملی را تجربه کرد و توانست عضوی از تیم قهرمان یورو ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ و جام‌جهانی ۲۰۱۰ باشد و در این رقابت‌ها روی ۷ گل اثرگذار باشد. ژاوی با ۱۳۳ حضور در تیم‌ملی اسپانیا بعد از سرخیو راموس، ایکر کاسیاس و سرخیو بوسکتس، رکورددار حضور در ترکیب ماتادورها است و از هر لحاظ ستاره‌ای موفق در ترکیب تیم‌های باشگاهی و ملی خود محسوب می‌شود.
یولیان ناگلزمن؛ جوانی جذاب
سرمربی جوان بایرن‌مونیخ که تا سال ۲۰۲۶ با مونیخی‌ها قرارداد دارد در دوران حرفه‌ای خود اصلاً شرایط خوبی را سپری نکرد و وداعی زودهنگام و البته بسیار تلخ با فوتبال داشت. او هیچ‌گاه نتوانست در زمان حضور خود در زمین فوتبال به موفقیت خاصی برسد. ناگلزمن متولد ۲۳ جولای ۱۹۸۷ است و در سال ۲۰۰۸ و در سن ۲۱ سالگی محبور به خداحافظی از فوتبال شد.او طی این مدت مصدومیت‌های زیاد و سختی را از سر گذراند.
ناگلزمن در دوران فوتبالی خود به عنوان مدافع وسط فعالیت می‌کرد و دوران فوتبالی خود را در تیم‌های پایه و آکادمی 2 تیم آگزبورگ و مونیخ ۱۸۶۰ سپری کرد. حضور در تیم‌های پایه باعث شد هیچ‌گاه فرصت حضور در بالاترین سطح فوتبال آلمان، یعنی بوندس‌لیگا را نداشته باشد و در ۲۱ سالگی مصدومیت شدیدی که برای او از ناحیه زانو به وجود آمد، خداحافظی‌اش از فوتبال را رقم زد. خداحافظی تلخ با فوتبال و ناامیدی در اوج جوانی باعث نشد ناگلزمن به‌کلی از فوتبال دور شود و فقط چند سال بعد کار خود را به‌عنوان مربی آغاز کرد و حالا با وجود جوانی، یکی از سرمربیان مطرح و موفق فوتبال جهان به حساب می‌آید.او در ۲۹ سالگی و بعد از هدایت تیم جوانان هوفنهایم، سرمربی تیم اصلی نام گرفت و موفقیت نسبی، مالکان لایپزیش را ترغیب کرد یولیان را به‌عنوان سرمربی تیم خود استخدام کنند. کسب یک جام‌حذفی و صعود به مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان برای اولین‌بار مهر تائیدی بر موفقیت ناگلزمن در لایپزیش آلمان بود و جدایی هانسی فلیک از بایرن‌مونیخ، ناگلزمن را به پرافتخارترین تیم آلمان رساند و او سکان هدایت مونیخی‌ها را به‌دست گرفت. ناگلزمن علاقه بسیاری به استفاده تکنولوژی در تمرین‌های فوتبالی دارد و در این زمینه جز سرمربیان پیشتاز محسوب می‌شود.
ادین ترزیچ؛ امید به آینده
ناگلزمن و تیمش در فصل جاری بوندس‌لیگا مثل سالیان اخیر با رقیبی قدرتمند در راه قهرمانی مواجه هستند و این‌بار هدایت دورتموندی‌ها برعهده یک سرمربی جوان و کاربلد که فقط ۴۰ سال سن دارد، است. ترزیچ مثل بیشتر سرمربیان جوان فوتبال را خیلی زود کنار گذاشت و سرمربیگری باعث شهرت او شد. ترزیچ متولد سال ۱۹۸۲ است و اصالتی آلمانی – کرواتی دارد. سرمربی فعلی دورتموند در دوران حرفه‌ای خود مهاجم بود اما هیچ‌گاه عضو تیم‌های بزرگ و مطرح نبود و این موضوع باعث شد بیشتر در لیگ‌های محلی و پایین‌تر فوتبال آلمان فعالیت کند و تنها قهرمانی او به سال ۲۰۰۶ در لیگ‌های منطقه‌ای برمی‌گردد. ادین ترزیچ هیچ‌گاه به تیم‌های خارج از آلمان نپیوست و دوران فوتبالی او در 4 باشگاه خلاصه می‌شود. در طول دوران حرفه‌ای خود فقط ۲۵ گل زد و بعد از وداع با فوتبال، مسیر مربیگری را در پیش‌گرفت. او از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ در تیم‌های جوانان و دوم دورتموند به‌عنوان آنالیزور و مربی فعالیت کرد و سپس راهی بشیکتاش ترکیه و وستهام انگلیس شد. با گذشت ۵ سال دوباره به‌عنوان مربی و دستیار به جمع زنبورها اضافه شد. او حالا به سرمربی این تیم تبدیل شده است.
ژابی آلونسو؛ مردی برای همه فصول
در فصل جاری بوندس‌لیگا سرمربیان جوان زیادی حاضر هستند و یکی دیگر ازآن‌ها ژابی آلونسو نام دارد. هافبک سابق لیورپول، رئال‌مادرید و بایرن‌مونیخ یکی‌از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال هم محسوب می‌شود.آلونسو کار خود را سال ۲۰۰۰ در تیم جوانان رئال‌سوسیداد آغاز کرد و 4 سال بعد راهی انگلیس و تیم لیورپول شد و با این تیم فاتح لیگ قهرمانان نام گرفت. در دوران کهکشان‌سازی رئال به تیم مادریدی پیوست.
او با لباس هیج تیمی به‌اندازه رئال‌مادرید در مستطیل سبز حاضر نشد و بیشترین آمار تعداد پاس‌گل خود را در رئال‌مادرید به ثبت رساند. سال ۲۰۱۴ با ترک مادریدی‌ها راهی بایرن‌مونیخ، آخرین باشگاه دوران حرفه‌ای خود شد و 3 قهرمانی متوالی در بوندس‌لیگا کسب کرد. ژابی درنهایت سال ۲۰۱۷ برای همیشه فوتبال را کنار گذاشت. آلونسو در مجموع رقابت‌های باشگاهی ۶۹۵ بار در زمین حاضر شد و توانست ۴۳ بار گلزنی کند و ۶۹ بار در نقش سازنده گل ظاهر شد. ژابی آلونسو از سال ۲۰۰۳ عضوی از تیم‌ملی اسپانیا بود و مثل ژاوی 2 قهرمانی یورو و یک قهرمانی جام‌جهانی را در کارنامه خود دارد. آلونسو در جام‌جهانی ۲۰۱۴ عضوی از تیم ناکام اسپانیا نام داشت و در جریان شکست عجیب‌و‌غریب و تلخ 5 بریک مقابل هلند، تنها گل اسپانیا از روی نقطه پنالتی را به‌ثمر رساند.
