معضلی به نام «مهاجم خارجی»؛ ما همه پرسپولیس هستیم
جذب مهاجم خارجی به یکی از معضلات اصلی تیم‌های ایرانی تبدیل شده و پرسپولیس تنها تیمی نیست که در این زمینه به بن‌بست خورده است.
منتفی شدن انتقال فلیپه کایسدو به پرسپولیس باعث شد تا همچنان یکی از نمایندگان فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا در مسیر جذب مهاجم خارجی ناکام بماند. در این گزارش قرار است به صورت ویژه راجع‌به عدم حضور مهاجم خارجی در پرسپولیس و همچنین چند باشگاه ایرانی بپردازیم.
عدم هم‌خوانی عرضه و تقاضا
فوتبال ایران همواره و خصوصا در سال‌های اخیر با فقر گلزنی همراه بوده است. دلایل زیادی برای این معضل بزرگ وجود دارد که یکی از آنها عدم حضور مهاجم‌های باکیفیت در لیگ برتر به‌شمار می‌آید. لژیونر شدن بازیکنان برجسته ایرانی در این پست باعث شده تا باشگاه‌ها به سراغ جذب مهاجمان خارجی بروند. از ابتدا تاکنون «مهاجمان» بیش‌ترین سهم را در بین بازیکنان خارجی وارد شده به فوتبال ایران داشته‌اند ولی نباید فراموش کرد که این گزاره تنها مربوط به اینجا نیست و لیگ‌هایی شبیه و هم‌درجه با فوتبال ایران هم بیش‌ترین میزان علاقه را به جذب مهاجمان دارند. به عبارتی همه به دنبال خرید مهاجم خارجی هستند. با این اوصاف در بازار مذکور، عرضه و تقاضا در تعادل نیست و استخدام مهاجم خارجی باکیفیت و در عین حال ارزان، کاری بسیار دشوار به‌حساب می‌آید.
پرسپولیس، تنها بازنده نبوده است
این روزها بیش‌ترین میزان انتقاد متوجه پرسپولیس است. سرخ‌پوشان تهرانی از کمبود مهاجم رنج می‌برند و شهاب زاهدی تنها مهاجم تخصصی این تیم به‌حساب می‌آید. در همین راستا و در جهت حضور قدرت‌مندانه در لیگ قهرمانان آسیا، مسئولان این باشگاه مدت مدیدی است که در پی به خدمت گرفتن یک بازیکن خارجی در این پست هستند ولی تمام راه‌های رفته برای جذب مهاجم به در بسته خورده است. اما آیا «پرسپولیس» تنها بازنده این ماجرا بوده است؟ پاسخ قطعا منفی است. سپاهان برای تقویت خط حمله خود در ابتدای بازار نقل‌وانتقالاتی تابستانی به دنبال خریدن یک مهاجم خارجی بود اما در این امر ناکام ماند و به بازیکنان ایرانی اکتفا کرد. تراکتور پس از رفتن محمد عباس‌زاده و رضا اسدی تلاش زیادی برای استخدام مهاجم خارجی انجام داد ولی با وجود نداشتن مشکل مالی، آنها هم ناکام ماندند ونهایتا مهدی عبدی را به مجموعه خود اضافه کردند. استقلال هم به تازگی با بلانکو به توافق رسیده اما هنوز این بازیکن به ایران نیامده است. علی یوسف و علاء عباس 2 مهاجم عراقی‌ای هستند که در پنجره تابستانی به فوتبال ایران آمدند و به عضویت تیم‌های صنعت‌نفت آبادان و نساجی درآمدند و این بازیکنان تنها مهاجمان خارجی تازه‌وارد به فوتبال ایران در این فصل بوده‌اند.
لیگ برتر، مقصد جذابی برای بازیکنان خارجی نیست
بازهم به رقابت سختی که بین کشورها و لیگ‌های هم‌سطح وجود دارد بپردازیم. در بازاری که مهاجم باکیفیت به اندازه همه تیم‌ها وجود ندارد، شاهد ایجاد جنگی میلی‌متری بین باشگاه‌ها برای خریدن مهاجمان هستیم. در این میان گزینه‌های جانبی نقشی بسیار تاثیرگذار دارند و باعث می‌شوند تا یک بازیکن از میان گزینه‌های موجود دست به انتخاب نهایی بزند. مشکلات مالی و سابقه نه‌چندان خوب باشگاه‌های ایرانی در پرداخت دست‌مزد، وضعیت اینترنت، محدودیت‌های موجود و چهره‌ای که از ایران در رسانه‌های خارجی نشان داده می‌شود و مسائلی شبیه به این‌ها باعث می‌شود تا لیگ برتر ایران، مقصد جذاب و بدون دردسری برای بازیکنان خارجی نباشد و آنها به لیگ‌های دیگر (آسیایی، آفریقایی و اروپایی) عزیمت کنند.
قوانینی که دست‌وپاگیر شده است
قوانین سفت‌وسختی که حدود 2 سال قبل توسط سازمان لیگ فوتبال ایران به باشگاه‌ها ابلاغ شد، کار جذب بازیکنان و طبیعتا مهاجمان خارجی را بسیار دشوار کرده است. به طور مثال، آقای گل سطح دوم فوتبال پرتغال، بلژیک یا هلند طبق قانون صادرشده اجازه حضور در لیگ برتر فوتبال ایران را ندارند. همین مساله راهی را برای بازیکنان مسن، مصدوم و کسانی که خیلی کم در یکی 2 فصل اخیر به میدان رفته‌اند باز خواهد کرد تا به تیم‌های ایرانی بپیوندند. بازیکنانی که شاید در سطوح اول به میدان رفته باشند اما عملکردشان یا بسیار ضعیف بوده یا اکثرا مصدوم بوده‌اند و یا سن آنها به حدی بالا رفته که دیگر مورد پسند بازار اروپایی و سطح اول نیستند.
فقدان هنر مذاکره
در نهایت باید به هنر مذاکره کردن اشاره داشته باشیم. هنری که نزد مدیران فوتبال ایران تقریبا وجود ندارد و آنها نمی‌توانند مسیر مذاکره را به خوبی پیش ببرند و شرایط را به گونه‌ای رقم می‌زنند که بازیکن خارجی مدنظر ترجیح بدهند راهی لیگی دیگر بشوند و یا امتیازات بسیار ویژه و گاها عجیبی را بگیرند و در ادامه برای باشگاه ایرانی مشکل ایجاد کنند. در کنار این مساله نباید از این نکته فاغل ماند که معمولا با افشا شدن نام بازیکنی که در مسیر پیوستن به یک تیم ایرانی قرار دارد، موانعی ایجاد خواهد شد. فشار رسانه‌ها و به دنبال آن حمله مثبت با منفی هواداران در فضای مجازی باعث می‌شود تا روند مذاکره دچار اختلال شود. از طرفی به یک‌باره سروکله واسطه‌ها پیدا خواهد شد و قیمت بازیکن به طور نجومی بالا می‌رود و کار را برای باشگاه دشوارتر از قبل می‌کند و سرِ آخر یا انتقال صورت نمی‌گیرد و یا در بدترین شرایط ممکن شاهد نهایی شدن آن هستیم.
