وداع بیسروصدا با طلاییترین نسل تاریخ پرسپولیس
وقتی دیروز سیامک نعمتی از رفتن حرف میزد، یک چهره مهم دیگر از نسل طلایی پرسپولیس با این تیم وداع میگفت.
چهره سیامک نعمتی در زمان خروج از دفتر باشگاه پرسپولیس که مدت کمی در آنجا بود و خیلی زود خبر قطع همکاری به او عنوان شد، نشان میداد تا چه اندازه غم دارد و شاید همین مسئله هم باعث شد بیشتر از ۵۰ کلمه حرف نزد و با گفتن هر آمدنی، رفتنی هم دارد، صحبتهای خودش را تمام کند.
سیامک نعمتی بهعنوان یک پدیده همراه با گادوین منشا که آقای گل شده بود، از پیکان به پرسپولیس آمدند و انگیزه بالای او کاری کرد تا جایگاهش را در ترکیب سرخپوشان پیدا کند و جزو مهرههای کلیدی تیم برانکو شود و حالا هم در شرایطی از تیم محبوبش میرود که غیر از یکسال، همیشه جام گرفته و با عملکردش شماره ۸۸ را در ذهن قرمزها به یاد گذاشته است.
درست است که سیامک نعمتی از پرسپولیس میرود و شاید خیلی هم آنطور که شایسته است از او تجلیل نمیشود و اتفاقی از این دست برای او رخ نمی دهد، اما یادمان باشد که این نسل پرسپولیس بزرگترین تیم دوران این باشگاه را ساخته و کسب ۱۲ جام (شامل پنج قهرمانی لیگ برتر)، رکورد خارقالعادهای است که باید به آن، حضور در دو فینال لیگ قهرمانان آسیا را اضافه کرد.
در چهار سال اول حضورش در پرسپولیس زیر ۲۰ بازی در طول یک فصل انجام نداد و همیشه بهعنوان یک مهره کلیدی از او نام برده میشد که در بیشتر اوقات حضور در ترکیب را تجربه کرد، اما در دو فصل اخیر با نظر گلمحمدی شرایط برای او تغییر کرد و شماره ۸۸ سرخها حتی در نیمی از بازیها نیز به کار گرفته نشد که اتفاق خوبی برای او نبود ولی با این حال نعمتی در حرفهای دیروزش نشان داد که علاقهای به رفتن از پرسپولیس نداشت و شاید مجبور به ترک این تیم بود.
اگرچه نسل دهه شصتی ها و قدیمی ها نمی توانند این نسل فعلی را بهعنوان یک نسل طلاییتر از خودشان بپذیرند، اما بچه های این نسل که برخی از آنها بازیکنان معمولی به نظر میرسیدند، تاریخ پرسپولیس را دگرگون کردند و در تمام آمارها از استقلال رقیب دیرینهشان و البته سپاهان جلو زدند. بازیکنانی مثل سید جلال حسینی، امید عالیشاه، کمال کامیابینیا، علیرضا بیرانوند تا علی علیپور، محسن ربیعخواه، احمد نوراللهی، محمدحسین کنعانیزادگان، شجاع خلیلزاده، صادق محرمی، فرشاد احمدزاده و … که مشارکت جدی در موفقیتهای پرسپولیس در ۷-۶ سال گذشته داشته و دارند.
سیامک نعمتی از سال اول حضورش در پرسپولیس قهرمانی را بالای سر برد و با قهرمانی و کسب سهگانه در فصل اخیر هم کارش را به پایان رساند و شاید اگر در دو فصل گذشته فروغ چندانی در ترکیب پرسپولیس نداشت، اما اسم او در دیواری که افتخارات باشگاه را زدهاند، سفت شده چون حضور ۷-۶ ساله در تیمی که این میزان جام را به دست آورده کار سادهای نیست.
هافبک تکنیکی راست پا شوتزن که در تمام پُستها دست برانکو ایوانکوویچ و یحیی گلمحمدی را گرفته و از دفاع راست تا هافبک میانی، هجومی، وینگر و حتی مهاجم نوک به میدان رفته و همیشه درخشان ظاهر شده، مهمترین گل تاریخ دوران ورزشی خود در پرسپولیس را مقابل السد قطر به ثمر رساند و راه پرسپولیس را در آسیا همراه کرد، با غم زیادی دیروز حرف از رفتن میزد و البته به تلخترین لحظه او در پرسپولیس نیز باید اشاره کرد؛ اخراج در بازی فینال لیگ قهرمانان آسیا مقابل کاشیما آنتلرز ژاپن.
نعمتی در فصل ۲۰۱۸ که حضور در تمام بازیهای لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرد و جزو مهرههای ثابت تیم تحت هدایت برانکو بود، امید زیادی داشت تاریخیترین و بیتکرارترین جام پرسپولیس را در لیگ قهرمانان به دست بیاورد ولی شکست دو بر صفر و اخراج در دقایق پایانی که بخاطر عصبانیت و درگیری با بازیکن کاشیما اتفاق افتاد، بدترین خاطره را از پرسپولیس برای او بر جای گذاشت؛ درست مثل خداحافظی دیروز!
این نسلِ پرسپولیس بیشباهت به نسل ژاوی، اینیستا، بوسکتس و … در بارسلونا نیست که اگرچه در خداحافظی طوری از باشگاه میروند که انگار دیگر باید جای خود به تازهنفسها بدهند، اما تاریخ خیلی بزرگی پشت آنهاست و ماجراجویی آنها در جاهای دیگر ادامه خواهد داشت.
این وداع تلخ باید ظاهر زیبایی داشته باشد. پرسپولیس این را به نسل طلایی خود بدهکار است.