۱۴ روز مانده به لیگ برتر؛ ۶ بزرگ آماده می‌شوند

حدود یک ماه از آغاز تمرینات تیم‌های انگلیسی می‌گذرد. بیشتر تیم‌های بزرگ در ماه جولای با ترکیب اصلی به تمرینات فصل جدید وارد شدند و پس از گذشت یک ماه و انجام تمرینات و بازی‌های دوستانه به کار‌های انجام شده در این مدت خواهیم پرداخت.

شاید در نگاه اول، بررسی نتایج، آن‌هم در دیدار‌های دوستانه، کمی اشتباه باشد و عملکرد اصلی تیم‌ها با نتایج، اشتباهات بازیکنان و حتی بازی‌های خوب، نشان داده نشود اما همین دیدار‌ها می‌تواند کمی از رویکرد جدید تیم‌ها را برای فصل آتی مشخص کند.

این مسابقات در تور‌های مختلف، می‌تواند عملکرد جوانان تیم‌ها و بازیکن‌های جدید خریداری شده توسط تیم‌ها رل نشان دهد و مقداری از آینده‌ آنها را برای هوادارانشان مشخص کند. بنابراین در این مطلب به تیم‌های بزرگ و نتایجی که تاکنون کسب کرده‌اند و کارهایشان برای بهتر شدن،خواهیم پرداخت.

منچسترسیتی

قهرمان سه‌گانه‌ فصل قبل که تیمی بی‌نظیر را در اختیار داشت، کمی تغییر در ترکیب خود ایجاد کرد و فروش‌هایی را رسمی کرده است. سیتیزن‌ها پیش‌فصل را تاکنون با 2 پیروزی در 2 دیدار مقابل، یوکوهاما اف‌مارینوس و بایرن مونیخ پشت سر گذاشته‌اند. نکته‌ جالب توجه در این مسابقات این بود که کایل واکر به عنوان کاپیتان در ۲ بازی شرکت کرده و پپ گویی قصدی برای خروج او از تیم ندارد.

در بازی اول، ارلینگ هالند همان کار همیشگی‌اش را انجام داد و 2 گل را برای تیمش به ثبت رساند. این بازی در حالی 5 بر 3 به نفع سیتیزن‌ها به پایان رسید که این تیم تا دقیقه 40، 2 بر صفر از حریف ژاپنی عقب افتاده بود اما تیم پپ مانند گذشته موتورش را روشن کرد و رقیب را درهم کوبید. در بازی دوم مقابل بایرن اگرچه با اختلاف یک گل و نسبتا به سختی موفق به کسب برد شدند، اما آنها تیمی نسبتا یکدست و هماهنگ را به میدان فرستادند.

از کوین دی‌بروینه می‌توان به عنوان بزرگ‌ترین غایب دیدارهای پیش‌فصل منچسترسیتی نام برد. البته متئو کواچیچ، خرید جدید گواردیولا به خوبی در خط هافبک درخشید و خیلی جای خالی بلژیکی بزرگ که به دلیل مصدومیت در تور حضور ندارد، حس نمی‌شد. نکته‌ جذاب‌تر برای هواداران سیتی این بود که جوانان آکادمی آنها کم کم دارند به ترکیب اصلی تیم نزدیک‌تر می‌شوند. در بازی مقابل بایرن، ریکو لوئیس به خوبی در دفاع بازی کرد. او با توجه به تمدید ۶ ساله قرارداد نشان می‌دهد برای بازی رر ترکیب اصلی کاملا آماده است. در کنار او، جوان دیگر آکادمی، جیمز مک‌آتی در شرایط فصل قبل لوئیس قرار دارد و احتمالا با عملکرد خوبی که در تمرینات و دقایق بازی کردنش داشت، این بازیکن را امسال بیشتر در نیمکت ببینیم و در مقداری از برد‌های آبی‌های شهر منچستر سهیم باشد.

خروجی‌های انجام شده توسط منچسترسیتی این نگرانی را در دل هواداران این باشگاه می‌انداخت که شاید عمق ترکیب گذشته دیگر موجود نباشد اما پپ گواردیولا نشان داد تیمش هنوز هم بسیار عمق ترکیب مناسبی دارد و با بازگشت دی‌بروینه و بهتر شدن آکه، ترکیب آنها برای لیگ برتر آماده خواهد بود.

آرسنال

از دست دادن قهرمانی برای توپچی‌ها بسیار سخت بود اما آنها دلسرد و ناامید نشده‌اند و با شروع فصل نقل و انتقالات، بسیار قوی در پنجره حاضر شدند و مناسب‌ترین گزینه‌های آرتتا را به جمع تیم اضافه کرده‌اند. برای آرسنال پنجره هنوز پایان نیافته و شاید شاهد خریدهای دیگری برای تیم باشیم. آنها در اولین قدم برای فصل جدید، یعنی خریدهای تازه، نشان دادند می‌خواهند مقام اول را کسب کنند و هشداری جدی برای رقبا ارسال کردند.

شروع بازی‌های دوستانه برای توپچی‌ها، با برد 5 بر صفر مقابل ستارگان ام‌ال‌اس همراه بود و نوید تیمی ترسناک را برای رقبای آنها می‌داد. شاید نتیجه‌ این دیدار مهم نباشد اما هماهنگی بازیکنان و کارهای سرعتی آنها ترس را به دل حریفان آنها می‌انداخت. همه‌چیز برای آرسنالی‌ها خوب بود تا بازی دوم. در بازی دوم آنها دیگر نتوانستند هماهنگی گذشته را به نمایش بگذارند و گویی تمام بازیکنان به تازگی با یکدیگر آشنا شده‌اند و در بازی مقابل یونایتد، خبری از هماهنگی بازیکنان نبود. بازی سوم مقابل بارسلونا اگرچه همان ضعف در بازی دوم نمایان بود اما عزم جذم توپچی‌ها باعث برد 5 بر 3 مقابل آبی‌اناری‌ها شد و پیش‌فصل برای آنها تا این لحظه 10 گل زده و 5 گل خورده به همراه داشته و می‌توانیم آماده‌ فصلی پرگل، برای آینده‌ آنها باشیم اما خوردن 5 گل هم می‌تواند ضعف‌های دفاعی آنها را بیشتر به نمایش بگذارد که با ایجاد ساختار دفاعی خوب و بهتر شدن عملکرد دکلان رایس در جلوی خط دفاع، این مشکل کمتر در چشم خواهد بود.

بازیکنان آرتتا کمی در هماهنگی مشکل دارند و رفتاری سینوسی از آنها در جریان بازی اتفاق می‌افتد. این مشکل می‌تواند به مرور زمان و آشنایی بیشتر بازیکنان جدید با دستورات آرتتا و همکاری بیشتر با سایر بازیکنان بهتر شود و باید آماده باشیم هرچه به پایان لیگ نزدیک می‌شویم، تیمی خطرناک‌تر از آنها ببینیم.

منچستریونایتد

تیم تن‌هاخ پیش‌فصل شلوغی را تجربه کرده و تا این لحظه آنها ۵ بازی را پشت سر گذاشته‌اند. شیاطین سرخ پیش‌فصل را خوب آغاز کردند و بعد از گذشت ۳ بازی به تنظیمات قبلی بازگشته‌اند. منچستریونایتد در تور خود به ترتیب مقابل، لیدزیونایتد، لیون، آرسنال، رکسهام و رئال مادرید بازی کرد. آنها در 2 بازی اول نسبتا با ترکیبی که بیشتر آنها را جوانان تشکیل می‌دادند، وارد زمین شدند و آن برد‌ها را می‌توان مدیون آکادمی بود. در بازی مقابل آرسنال تیم تن‌هاخ با ترکیب اصلی خود وارد زمین شد و بازیکنان در این بازی درخشیدند.

باخت‌های یونایتد در ۲ روز پیاپی بود و تن‌هاخ با ۲ تیم کاملا متفاوت روبه‌روی ۲ رقیب قرار گرفت.در بازی مقابل رکسهام بازیکنانی از آکادمی بودند که حتی کمتر با تیم اصلی تمرین کرده بودند و نتیجه کاملا معقول به نظر می رسید اما بازی مقابل رئال مادرید کمی از نقاط ضعف منچستری‌ها را بیشتر نمایان کرد و نشان داد این ترکیب هنوز جای کار زیادی دارد. گارناچو، هانیبال و کوبی ماینو، که از آکادمی به تیم اصلی اضافه شدند و کم‌ و بیش در فصل پیش به آنها بازی داده شد، نشان دادند برای تیم اصلی آماده هستند و بازیکنان خریداری شده هم می‌توانند کمی به ترکیب تن‌هاخ کمک کنند اما مشکل مهاجم نوک هنوز در تیم آنها به شدت به چشم می‌خورد و باید هرچه‌ سریع‌تر این مشکل را برطرف کنند.

حضور اونانا اگرچه با خوردن ۲ گل زیبا از رئال مادرید همراه بود اما سبک بازی جدیدی در درون دروازه‌ منچستریونایتد آغاز کرد که شاید سال‌ها یونایتدی‌ها چنین چیزی را در دروازه تجربه نکرده بودند. آمدن اونانا کمی دست مدافعان یونایتد را باز کرده چون حالا شخصی را پشت سر دارند که بسیار برای پاسکاری مناسب است و در جلوی مدافعان هم با آمدن مانت مشکل زیادی حس نمی شود. منچستریونایتد اگر به مهاجمان مطمئنی دست پیدا کند فصلی خوب را پشت سر خواهد گذاشت و اگر این اتفاق نیفتد، نتایج آنها چیزی نزدیک به فصل گذشته و شاید کمی بهتر از آن خواهد بود.

لیورپول

فصل گذشته‌ لیورپول با ضعف شدید در خط هافبک همراه بود و فصل کنونی با خالی شدن این تیم در خط هافبک مصادف شده است. میلنر، کیتا و چمبرلین به صورت آزاد از تیم جدا شده‌اند و هندرسون به صورت رسمی به سوی عربستان رفته. فابینیو هم به سوی عربستان رفته و آنها فقط ۲ نیرو را در این خط جذب کرده‌اند. لیورپول هنوز نتوانسته ضعفش را در خط هافبک جبران کند و احتمالا ۲ ورودی جدید که یکی از آنها رومئو لاویای جوان است باید به ترکیب اضافه شوند.

قرمز‌های آنفیلد تا این لحظه ۲ بازی دوستانه در پیش‌فصل و تور خود انجام داده‌اند. یک بازی را با تساوی 4 بر 4 مقابل گروتر فورث و دیگری را با برد 4 بر 2 مقابل کارلسروهه پشت سر گذاشته‌اند. این ۲ بازی ضعف شدید لیورپول در خط هافبک را برای آنها به خوبی مشخص کرد و 6 گل خورده نشان دهنده‌ آن است. از طرف مقابل خطوط تهاجمی لیورپول به خوبی می‌درخشد و این تیم در این نقاط و با هماهنگی زیاد مهاجمان هیچ نقطه‌ ضعفی ندارد.

خریدهای جدید در خط هافبک شاید بیشتر از آنچه به آن فکر می‌شد، درخشیدند و با اضافه شدن ۲ هافبک دیگر شاید مشکلات آنها به خوبی پوشش داده شود. در خط دفاع کمی مشکلات دیده می‌شود اما آنچنان نخواهد بود که تیم را از هم بپاشد و با اضافه شدن گزینه‌های مطمئن‌تر در هافبک پوشش مناسبی برای این خط اتفاق می‌افتد.

تاتنهام

اسپرز بازی‌های دوستانه را با باخت 3 بر 2 مقابل وستهام آغاز کرد و پس از آن با لستر در تایلند دیدار کرد. اعتماد به نفس تیم پستکوگلو با برد 5 گله مقابل لیون سیتی سنگاپور افزایش پیدا کرد اما همه چیز در تاتنهام به آینده‌ی هری کین گره خورده است.

هری کین بازیکن مهمی برای تاتنهام به شمار می‌رود و جدایی او تاثیر زیادی برای آینده این تیم دارد. به نظر می‌رسد با خروج کین، گل‌های بیشتری از ریچارلیسون ببینیم؛ همانطور که در بازی مقابل تیم سنگاپوری او توانست 3 گل را به ثمر برساند. با خروج کین سرمربی اسپرز حساب ویژه‌ای روی ریچارلیسون بازکرده و احتمال دارد او را مهاجم اصلی دوران پسا هری بنامیم. البته اگر خروج کین از تیم قطعی شود، احتمالا تاتنهام به دنبال جذب مهاجمی در حد و اندازه‌های او باشد اما پیدا کردن بازیکنی مانند کین می‌تواند اتفاقی غیرممکن برای آنها باشد. در مقابل هم ماندن کین فقط با تمدید قرارداد ممکن خواهد بود و آنها کین را بدون تمدید قرارداد در تیمشان نمی‌خواهند.

از کین و اتفاقات پیرامونش که گذر کنیم، نکته‌ جدید تیم، ترکیب جدیدش است که با سیستم 1-3-2-4 وارد میادین می‌شود. در این سیستم سرمربی جدید توجه ویژه‌ای به مدافعان کناری خود دارد و اضافه شدن پدرو پورو در خط هجومی، تاتنهامی متفاوت را برای آنها ساخته است اما باز هم تصمیم با مربی است که او مدافعی جسور باشد و حرکات رو به جلوی بیشتری داشته باشد و یا مانند یک مدافع معمولی در دفاع کناری عمل کند. آنها به مانند گذشته تیم خاصی نخواهند بود و مانند تیمی معمولی که شاید کمی بهتر از گذشته باشد، عمل خواهند کرد.

چلسی

پس از سالی سراسر غم برای چلسی، پوچتینو با ورودش به استمفوردبریج، انقلابی جدی ایجاد کرد و هر بازیکنی که کمی برای ترکیب مضر بود از باشگاه خارج شد. پوچتینو بازیکنانی را در تیم نگه داشته که انگیزه‌ بالایی برای پیروزی داشته باشند و تشنه‌ کسب موفقیت برای خودشان و تیمشان باشند.

خط هجومی چلسی در فصل گذشته تنها 38 گل به ثمر رساند اما بازیکنان جدید، به آرامی در ترکیب جا می‌افتند و این می‌تواند فصلی موفق را برای خط تهاجمی چلسی رقم بزند. کریستوفر انکونکو و نیکلاس جکسون، ۲ یار جدید شیرهای لندن به خوبی در ترکیب این تیم هماهنگ ظاهر شده‌اند و انتظارات مربی را به درستی پاسخ دادند. مودریک که ژانویه فصل پیش به تیم آمده بود و شرایط را نتوانست تغییر دهد به قول خود وفا کرده و تفاوت فصل پیش و پیش‌فصل را به زیبایی برای هواداران به تصویر می‌کشد.

پوچتینو از تور پیش‌فصل برای شناخت بیشتر و بهتر بازیکنان استفاده می‌کند و کاملا مشخص است هنوز به ترکیب مورد نظرش دست نیافته است. بازیکنی مانند کوکوریا هنوز نتوانسته با ترکیب و تفکرات پوچتینو هماهنگ شود و تیم چلسی در کارهای دفاعی هنوز جای کار زیادی دارد. البته مصدومیت‌ها هنوز هم گریبان چلسی را ول نکرده‌اند و به مانند فصل گذشته، ریس جیمز از بند مصدومیت به صورت کامل رها نشده و توانایی کامل خود را به دست نیاورده است. همچنین گفته می‌شود وسلی فوفانا مصدومیتی سنگین را می‌گذراند و تاریخ بازگشت او، دقیقا مشخص نیست. این موضوعات می‌تواند نشان دهد چلسی هنوز در دفاع ضعف دارد و باید یا با خرید بازیکن و یا با ایجاد تفکرات دفاعی جدید برای تیم، این ضعف را پوشش دهند.