آینده در برزیل؛ شروع آنچلوتی و سلسائو از ۲۰۲۴
سرمربی کنونی رئال مادرید در پایان قراردادش به برزیل می‌رود.
حسرت نرسیدن به ششمین جام قهرمانی جهان، از دست دادن پله، ناکامی در دوران حضور نیمار و نزدیک شدن رقبا برای گرفتن عنوان پرافتخارترین تیم تاریخ جام جهانی از برزیل در نهایت تعصب خاص برزیلی‌ها برای استفاده از سرمربی وطنی را شکست داد.
رسانه‌های محلی برزیل مدعی هستند تیم ملی این کشور بالاخره به کار با یک سرمربی غیر برزیلی واکنش مثبت نشان داده است. آنها پا را هم از شایعات و مذاکرات فراتر گذاشته‌اند و ادعا می‌کنند توافق با سرمربی رئال مادرید برای کار روی نیمکت سلسائو در مراحل نهایی است. رسانه‌های معتبر فوتبال در اروپا این خبر را پوشش دادند و بدون ذکر قید احتمال یا شایعه در بیانی صریح عنوان کردند کارلتو در پایان قراردادش در سال 2024 هدایت تیم ملی برزیل را در دست خواهد گرفت. او مردی است که در سال‌های نزدیک به بازنشستگی هم ماجراجویی برای انجام دادن دارد. کارلتو یک سرمربی بزرگ برای تاریخ فوتبال است چرا که هنوز پرافتخارترین تیم باشگاهی دنیا را هدایت می‌کند و هنوز پر افتخارترین تیم ملی تاریخ جام جهانی برایش روی نیمکت صندلی رزرو کرده دارد.
پایان دوران باشگاهی در رئال مادرید
برای مردی که ماجراجویی‌اش در فوتبال باشگاهی اروپا تمام پهنه قاره سبز را در بهترین لیگ‌ها و باشگاه‌ها در بر گرفته و دامنه فتوحاتش از تپه‌های توسکانی در ایتالیا تا روزهای بارانی لندن را پوشش می‌دهد؛ سخت است که بگوییم کار او در عرصه فوتبال باشگاهی تمام می‌شود. کارلتو این روزها درس‌های طولانی سال‌های پر ماجرای حرفه‌اش را پس می‌دهد و شاید بخواهد باز هم در قاره سبز به کسب افتخار مشغول باشد. با این حال نگاهی به سن و سال آنچلوتی و پروژه جدید پیش روی او این احتمال را به ذهن فوتبالی‌ها تداعی می‌کند که شاید کار در برزیل که به ادعای رسانه‌ها قطعی به نظر می‌رسد، آخرین پروژه کارلتو روی نیمکت نام بگیرد. خصوصا از این نقطه‌نظر که پروژه تیم ملی برزیل نمی‌تواند یک پروژه کوتاه مدت باشد و شاید کارلتو دستکم 2 سال و در شرایط مساعد بیشتر از 2 سال برای برزیلی‌ها کار کند. اگر این احتمال قوت بگیرد و آنچلوتی به کارش در عرصه باشگاهی با ملحق شدن به برزیل پایان دهد، در حقیقت به گفته خودش وفادار مانده و در مادرید و در اوج از رقابت‌های باشگاهی اروپا خداحافظی خواهد کرد. خداحافظی او حتی اگر به قهرمانی مجدد تیمش در رقابت‌های مختلف منجر نشود و حتی اگر شکست‌هایی در آخرین سال کار روی نیمکت کهکشانی‌ها منتظرش باشند، باز هم با شکوه خواهد بود؛ چرا که او به صرف نشستن روی نیمکت مادرید در زمره مطرح‌ترین سرمربیان فوتبال دنیا قرار دارد. در واقع نفس بقا روی نیمکت رئالی که می‌خواهد همیشه برنده باشد و اعتماد به آنچلوتی در تیمی که هر فصل صدها میلیون یورو هزینه می‌کند، به منزله یک افتخار است و پایان کار در این شرایط با هر نتیجه‌ای نشان دهنده شکوه دوران پرفروغ آنچلوتی در دنیای فوتبال باشگاهی خواهد بود.
کار در برزیل و جام جهانی
آرژانتین اسطوره فقیدش را دریافت و جام قهرمانی جهان را برای آرامش روح مارادونا به مردم کشورش هدیه دارد. فرانسه با نسلی طلایی در تکاپوی کسب افتخار بیشتر است. آلمان و ایتالیا با معرفی ستاره‌های جدید می‌خواهند یک گام باقی مانده تا برابری با برزیل در تعداد قهرمانی‌های جهان را با قدرت بردارند و انگلیس در تدارک آماده‌سازی تیمی برای بردن عناوین بین المللی است. از سایر تیم‌های بزرگ و مدعی و در حال رشد هم که غافل شویم، همین رقبای بزرگ برزیل را برای رسیدن به آرزوی ششمین جام بیش از گذشته تحریک می‌کنند. سلسائو در سال 2002 یک افتخار ویژه را کسب کرد؛ اما پس از این جام جهانی و بردن پنجمین عنوان قهرمانی جهان، جام‌های جهانی روی خوشی به طلایی‌پوشان آمریکای جنوبی نشان نداده‌اند. پروژه‌های پی در پی با ستاره‌های پرشمار و روی دست سرمربیان وطنی برزیل یکی پس از دیگری شکست خوردند و پله موفق نشد در دوران حیاتش باز هم قهرمانی تیم ملی کشورش را ببیند. اکنون تمام برزیل، این کشور سراپا فوتبال جهان، این سرزمینی که در کوچه‌ها، میادین، تالارها و همه ریز و درشت جزئیاتش عشق به فوتبال موج می‌زند، یکپارچه آرزوی ایستادن بر بام فوتبال دنیا را فریاد می‌زند. آرزویی که باعث شده این تئوری شکست خورده که سرمربی تیم ملی حتما باید برزیلی باشد کنار گذاشته شود و آنها برای حضور یک مربی بزرگ غیر برزیلی روی نیمکت کار می‌کنند. کارلتو اما دغدغه‌های خودش را خواهد داشت. او قهرمانی از سرزمین‌های آن سوی آب برای مردم برزیل خواهد بود؛ اگر و فقط اگر آرزوی آنها را در اختیارشان بگذارد. همچنین چهره او در نظر مردمان سلسائو مخدوش و مورد انتقاد شدید قرار می‌گیرد اگر این پروژه شکست بخورد. در واقع آنچلوتی در روزهای نزدیک به بازنشستگی تن به یک آب مواج و پر ماجرا داده و می‌خواهد مثل یک جوان ماجراجو کار کند. او می‌تواند با موفقیت در برزیل و فتح ششمین جام در آمریکا پایان دوران خودش را به اوج شکوه و افتخار برساند و همینطور ممکن است سابقه درخشانش در تیم‌های اروپایی را با یک شکست بزرگ زیر سایه قرار دهد. مرد با سابقه ایتالیایی در آخرین سال‌های کار حکم امپراطور پیری را دارد که می‌خواهد آخرین قمار بزرگش را برای توسعه سرزمین‌های تحت سلطه بازی کند. این قمار ممکن است دامنه قلمروهای آنچلوتی را به قاره‌ای دیگر گسترش دهد و تندیس او را به آمریکای لاتین برساند و همینطور چنین قماری ظرفیت گرفتن بخش زیادی از سیطره نام‌آوری کارلتو را در صورت شکست در این بازی دارد. در صورت نشستن روی نیمکت برزیل کارلتو را پیرمرد ماجراجو صدا خواهند زد و شاید ماجراجوترین پیرمرد فوتبال دنیا لقب جدیدش باشد.
