در حاشیه اخراج راجرز؛ مرد تنهای «کینگ پاور»

در لیگی که نمودار مبالغ خرید بازیکن در آن چندین برابر بزرگ‌ترین لیگ‌های اروپاست، روباه‌ها در منفعل‌ترین حالت ممکن فصل را شروع کردند. در رابطه با رویکرد لسترسیتی در تابستان نقل و انتقالات هنوز هم ابهامات بسیاری وجود دارد.

آنها تقریبا فقط یک خرید انجام دادند و در مقابل این خرید، فوفانا را هم به چلسی فروختند. هنوز هم هیچ خبر موثقی از ریشه انفعال مالی اداره‌کنندگان لسترسیتی به بیرون درز نکرده و گمانه‌ها در این باره سمت و سوهای متعددی دارند. خلاصه تمام این شرایط عجیب و پیچیده از برندان راجرز یک مرد تنها و بی دفاع روی نیمکت روباه‌ها ساخت؛ مردی که با مدیسون، تیلمانس، ایهیناچو، اندیدی و سویون جو هم نتوانست تیمش را از منطقه سقوط خارج کند و در نهایت با توافقی دوطرفه از کارش برکنار شد. راجرز تنهاترین مرد کینگ پاور بود.

کارنامه راجرز در لسترسیتی

دوران کاری او در 2 تیم قبلی‌اش، لیورپول و سلتیک از دوران حضورش در لستر بهتر به نظر می‌رسد. با این حال باید اعتراف کرد امکانات راجرز در تیم‌های گذشته قابل قبول‌تر از امکاناتش در کینگ پاور بوده است. او در لسترسیتی فصل به فصل رفتن مهره‌های جوان و مستعد تیمش را تماشا می‌کرد. سرمربی کم سر و صدای لسترسیتی به همان دری چشم می‌دوخت که ستاره‌های تیمش از آن خارج می‌شدند و منتظر رسیدن مردان جایگزین در حد و اندازه مهره‌های از دست رفته می‌ماند و انتظارش در اغلب موارد راه به جایی نمی‌برد. در نهایت انتظار هواداران لستر و دنبال کنندگان لیگ برتر انگلیس برای یک تغییر بزرگ در این باشگاه به سرانجام رسید و راجرز پس از 204 بازی هدایت روباه‌ها از سمتش برکنار شد. او 97 برد، 37 تساوی و 71 باخت را با لسترسیتی تجربه کرد و با میانگین امتیاز 1.59 از هر مسابقه آمار چندان جالبی بر جای نگذاشت. البته باید اضافه کرد راجرز در این مدت یک جام حذفی و یک سوپرجام را برای تیمش به ارمغان آورد و افتخار را برای کینگ پاور تجدید کرد و به یاد سکونشینان این ورزشگاه انداخت. افتخارات لستر با برندان راجرز، اولین افتخار این باشگاه پس از قهرمانی تاریخی این تیم در لیگ برتر انگلیس بود.

آخرین تقلای نجات

قهرمان لیگ برتر انگلیس که هنوز یک دهه هم از قهرمانی‌اش نمی‌گذرد در حال ثابت کردن سطح بالا و اوج حرفه‌ای بودن لیگ برتر انگلیس است. این لیگ انفعال و رکود در برنامه‌ریزی را نمی‌پذیرد و لسترسیتی که برای بهبود وضعیت فنی تیمش حرکت ویژه‌ای انجام نمی‌دهد، محکوم به این است که از جایگاه بلند قهرمانی در کمتر از یک دهه به حضیض سقوط به دسته پایین‌تر برسد. اخراج سرمربی در حقیقت تنها کاری بود که از عهده سران باشگاه بر می‌آمد تا شوک تغییر سرمربی شاید بتواند تیم نوزدهم جدول را در فرصت نه‌چندان زیاد باقی مانده از فصل به 2 رتبه بالاتر از این برساند و روباه‌ها را در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی انگلیس حفظ کند. با این حال سخت می‌شود باور کرد یک تیم پس از بیشتر از 200 بازی با مرد با سابقه‌ای مانند راجرز به این سادگی بتواند با کنار گذاشتن او در لیگ برتر بماند و به اهداف کوتاه مدتش دست پیدا کند؛ مگر اینکه سران این باشگاه در پروژه جانشینی پاتر دست به جیب ببرند و با سخاوتی بیشتر از دوران نقل و انتقالات تابستانی برای نجات باشگاه وارد عمل شوند. لسترسیتی تنها کاری که از دستش بر می‌آمد را انجام داد و برای کامل کردن این آخرین راه نجات باید یک گزینه با تجربه و کارآمد برای نجات تیم از ورطه سقوط، نیمکت را پر کند. در این زمینه خبرهایی شنیده می‌شود که چندان امیدوار کننده نیست و گفته می‌شود رافا بنیتس مرد مورد نظر مدیران لسترسیتی برای روزهای باقی مانده از فصل خواهد بود.

مرد تنهای کینگ پاور

راجرز احتمالا باشگاه را با همان سیمای همیشه جدی و نه چندان شاد خودش ترک کرده است. شاید با صورت جدی و سگرمه‌های درهم در کینگ پاور چرخی زده و روزها وشب‌های خوب و بدش را مرور کرده باشد. برندان راجرز به وضوح در این فصل از وضعیت باشگاه و شیوه اداره آن آسیب دید. تیم او حتی به لحاظ روحی و انگیزشی احتیاج به مهره‌های جدید داشت اما در کمال شگفتی هیچ اتفاقی در لسترسیتی رخ نمی‌داد. او را بدون سلاح به جنگی بزرگ در میان 19 رقیب مسلح فرستادند و نباید هم انتظار داشت راجرز از این میدان سخت با موفقیت بیرون بیاید. در واقع شاید حکم اخراج راجرز در همان روزهای پایانی نقل و انتقالات تابستانی مهر و امضا شده بود و لسترسیتی فقط جنبه اداری آن را برای هفته‌های پایانی لیگ گذاشت. راجرز تنهاترین مرد باشگاهش بود و به تنهایی لسترسیتی را به مقصد پروژه‌های جدید ترک می‌کند. او نمونه بارزی از شکست یک سرمربی به خاطر رویکرد و سیاست‌های باشگاه به شمار می‌رود.