اولین روز کاری پوچتینو در چلسی؛ تیم هنوز بسته نشده است!
سرمربی جدید آبی‌های لندن اولین مصاحبه در باشگاه جدید را پشت سر گذاشت.
مرد آرژانتینی جدید نیمکت چلسی با همان هیجانی که وارد پاریس شده بود به کوبهام و استمفوردبریج آمده است؛ همان هیجانی که مانع از دیدن دقیق مالکان و مدیران کم‌صبر و خطرات باشگاه جدید می‌شود. چلسی در حال حاضر خانه‌ای امن‌تر از پاریس برای مردی مثل پوچتینو نیست. او به گونه‌ای اولین مصاحبه‌اش را پیش میبرد که گویا قرار است سال‌ها در راس کادر فنی این تیم بماند و ظاهرا هرگز به رقابت سنگین در لیگ و امکان ناکامی و اخراج زودتر از موعد فکر نکرده است. پوچتینو در سرتاسر اولین مصاحبه‌اش هیجان‌زده و مشتاق است. اشتیاقی که یا او را تبدیل به اولین مرد مورد اعتماد تاد بولی در چلسی می‌کند و یا به جمع دور و دراز اخراجی‌ها پیوند می‌زند. پروژه پیش روی سرمربی سابق تاتنهام با رسیدن به فینال لیگ قهرمانان و شکست در فینال مورد تمجید قرار نخواهد گرفت. آنها از او جام می‌خواهند و اگر این انتظار طبیعی در مقابل حجم قابل توجه سرمایه‌گذاری برآورده نشود، استمفوردبریج و کوبهامی که امروز برای پوچتینو فرش قرمز پهن کرده‌اند، فردایی نزدیک را هم رقم خواهند زد که حتی یک اتاق در این باشگاه ثروتمند و بزرگ برایش باقی نمی‌ماند.
سختی کار منهای صبر
کارهای بزرگ مبتنی بر پرورش و تربیت معمولا با صبر به نتیجه می‌رسند. صبر مفهومی است که مردان بزرگ برای به سرانجام رساندن کارهای بزرگ به آن احتیاج دارند؛ مفهومی که تاکنون در ریز و درشت اقدامات مالکان جدید چلسی کمترین اثری از آن به چشم نمی‌خورد. آنها در یک فصل 3 مربی را روی نیمکت خود داشتند و ثابت کردند عدم کسب نتیجه را برای هیچ کس و حتی برای انتخاب‌های خودشان هم برنمی‌تابند. در چنین شرایطی کار برای پوچتینو هم حرکت روی پوست موز خواهد بود. اولین نشانه‌های تزلزل در کسب نتیجه تبدیل به اولین شایعات نارضایتی مدیران می‌شود و به تدریج و با اضافه شدن فشار رسانه‌ای تمرکز از سرمربی و تیمش گرفته خواهد شد. این مسیر پایانی جز قطع همکاری ندارد. پوچتینو در وهله اول باید سران باشگاه را با مفهوم صبر آشنا کند و سپس به نقشه کشیدن برای ساخت و ساز در چلسی بپردازد. معلوم نیست سرمربی آرژانتینی این تدبیر را در دستور کارش قرار داده باشد یا خیر اما صحبت‌های او چنین مقوله‌ای را تداعی نمی‌کنند. مرد اول نیمکت شیرهای لندنی در اولین مصاحبه‌اش در باشگاه جدید در اولین روز کاری شاید حتی از تاد بولی هم بیشتر برای نتیجه گرفتن عجله نشان می‌دهد و می‌گوید: «در 15 سال گذشته چلسی بزرگ‌ترین باشگاه انگلیسی بوده است». نگاهی به آمار قهرمانی‌های چلسی و رقبا در این بازه زمانی گویای این است که شتاب‌زدگی پوچتینو برای رسیدن به موفقیت در تیم جدید، او را از نگاه کردن به آمار سال‌های گذشته باز داشته و شاید خود او هم هنوز به مفهوم صبر اعتقاد پیدا نکرده باشد. او ادامه می‌دهد: «از همان آغاز، مالکان و مدیران ورزشی در رابطه با پروژه، بسیار شفاف بودند و ما هیجان‌زده بودیم که به آنها در این پروژه ملحق شویم. در فوتبال همیشه فراز و نشیب‌هایی وجود داشته اما چلسی باشگاهی است که نباید این فراز و نشیب‌ها را داشته باشد. باشگاه باید در اوج باشد. می‌خواهیم به چلسی بهترین ابزارها را بدهیم تا بازیکنان به صورت فردی و گروهی پیشرفت کنند و موفق باشند. ما تجربه داریم و در کنار هم می‌توانیم سفری فوق العاده را به وجود بیاوریم.» همان‌طور که از سیاق سخن گفتن پوچتینو در می‌یابیم، او هم احتمالا با پشتوانه سرمایه‌های اقتصادی مالکان تیم به هیچ چیزی به جز برنده شدن فکر نمی‌کند. ذهنیت برنده داشتن در حالت کلی یک وجه خوب به شمار می‌رود اما به شرطی که مانع از دیدن سختی‌های مسیر نشود و مفهوم صبر برای پرورش و توسعه را از دید کلی مجموعه پاک نکند.
کمی هم درایت
مرد آرژانتینی گویا در لابه‌لای صحبت‌هایش کمی هم اضطراب یا نگرانی داشته است. او در پاسخ به سوالی در رابطه با تاریخ باشگاه اینگونه صحبت می‌کند: «ما هیجان‌زده هستیم که با یک تیم بسیار جوان کار کنیم. تیمی که رویکردی متفاوت نسبت به گذشته دارد اما فکر می‌کنم همه ما باید درک کنیم باید واقعا سخت کار کنیم و فضای خوبی در زمین تمرین به منظور موفقیت تیم در چند سال آینده به وجود بیاوریم.» می‌گویند هر تعریف و تمجیدی که پیش از «اما» بیاید هیچ ارزشی ندارد. پوچتینو با وجود هیجان‌زده بودن و شوق کار در تیم جدید و رسیدن به موفقیت باز هم به اندازه خودش جانب احتیاط را رعایت کرده و صحبت‌هایش را به «اما» می‌رساند. این اما به وعده‌ای در لفافه برای سال‌های بعد منتهی می‌شود. یعنی او هم به خوبی می‌داند برنده بودن در لیگ برتر انگلیس پروژه آسانی نیست و ممکن است تلاش‌هایش در این فصل نتیجه لازم را نداشته باشد. با این وجود باز هم جنبه هیجان‌زدگی پوچتینو برای کار در چلسی بر جنبه‌های مدبرانه مرد آرژانتینی برای حفظ نیمکت می‌چربد و شاید این درایت در سخن گفتن برای سرمربی چلسی کافی نباشد.
طمع خرید بیشتر
معمولا وقتی حساب کسی سرشار از ارقام سنگین باشد و جیبش، خریدهای بیشتر را اقتضا کند، دست به جیب شدن اجتناب ناپذیر خواهد بود. پوچتینو در موضعی قرار گرفته که کافی است دست روی یک بازیکن بگذارد. در قدم بعدی او مطمئن است باشگاه بیشترین توان ممکن برای خرید بازیکن مورد نظرش را به کار خواهد بست و پروایی از شکستن رکوردهایی نقل و انتقالاتی نیست. در همین رابطه پوچتینو سران باشگاه را با وجود خریدهای متعدد در بیانی آمیخته به هوش و ذکاوت برای خریدهای بعدی تحت فشار قرار می‌دهد. پوچتینو می‌گوید: «تیم هنوز بسته نشده و باشگاه کار فوق‌العاده‌ای برای کامل شدن آن انجام می‌دهد. باید بازیکنان را در اسرع وقت در اختیار داشته باشیم تا با ما همکاری کنند. باید با هم شرایط بی عیب و نقصی برای کار و توسعه روشی که می‌خواهیم در زمین داشته باشیم، ایجاد کنیم». سرمربی سابق تاتنهام و پاری‌سن ژرمن در این بیان خودش به وضوح تیمش را نیازمند خریدهای بیشتر و محتاج به هر چه سریع‌تر انجام شدن این خریدها معرفی می‌کند و مالکان چلسی را در بیانی آمیخته به اندکی کنایه تحت فشار می‌گذارد. دستکم او به خوبی قاعده بازی در لیگ برتر انگلیس را می‌داند و مطمئن است رسانه‌ها این جملاتش را تبدیل به چوبی بالای سر مدیران تیم برای خریدهای بیشتر خواهند کرد. روزهای مهم و سختی برای پوچتینو در پیش هستند؛ روزهایی که شاید این حجم از هیجان‌زدگی برایش کارساز نباشد و او مجبور است همان‌گونه که خودش عنوان کرده سخت کار کند تا حکم بقا روی نیمکت را از مدیران کم‌طاقت چلسی امضا شده، تحویل بگیرد.
