بارسلونا ۳-۰ رئال مادرید: ژاوی نسخه رئال را در تگزاس پیچید

آنها را هر کجا رها کنید، سر از از دعوای سنتی خودشان در می‌آورند؛ حتی فرسنگ‌ها دورتر از سرزمین ماتادورها و در ایالات متحده آمریکا! باز هم رئال مادرید و بارسلونا و باز هم ال‌کلاسیکو انجام شده است. باز هم آبی و اناری‌های کاتالان در برابر سفیدهای کهکشانی پایتخت صف کشیدند تا یک بار دیگر اعلام کنند بخش بزرگی از هویت خود را از این دعوای قدیمی می‌گیرند و در مقاطعی برتری در ال‌کلاسیکو بالاتر از هر جام و عنوانی برای آنها به شمار می‌رود. آنها حتی جام‌ها را به دست می‌آورند تا رقیب سنتی موفق به بردن آن نشود و به این وسیله بر دشمن خود اعلام برتری کنند. با این حال نبرد رو در رو چیز دیگری است و ال‌کلاسیکو در نسخه جدیدا آشنای خود در دوستانه‌های پیش از شروع فصل، صدای پای فوتبال اروپا را به گوش عاشقان مستطیل سبز رسانده است. این بار بارسلونا برنده قاطع میدان بود؛ در شبی که وینیسیوس نتوانست نقش بنزما را بازی کند.

شروع طوفانی

با سوت شروع مسابقه معلوم شد هیچ نشانی از دوستی در این بازی دوستانه وجود ندارد و 2 تیم بازی را در حد یک فینال مهم جدی گرفته‌اند. ترکیب‌ 2 سوی زمین پر از بازیکنان اصلی بود و سرمربیان تلاش کرده بودند یکی از بازی‌های مهم و بزرگ و سخت فصل پیش روی خود را با بهترین مهره‌ها شبیه‌سازی کنند. تلاش 2 تیم برای گلزنی هیجان فوتبال را در ینگه دنیا بالاتر می‌برد و تب این رشته ورزشی را به دمای مورد نظر برای میزبانی از جام جهانی نزدیک‌تر می‌کرد. منازعه بالا گرفته بود تا اینکه آبی و اناری‌ها در پانزدهمین دقیقه بازی موفق به باز کردن دروازه حریف شدند. چنین شروع پر تب و تابی گلی زودهنگام را هم تداعی می‌کرد. زننده گل دمبله بود تا بیش از پیش دلبری کند و پاس گل هم توسط پدری به ثبت رسید. تلاش‌های رئال پس از گل خورده به آنجا رسید که 5 دقیقه بعد آنها صاحب یک ضربه پنالتی شدند. وینیسیوس که چندی پیش تمایلش برای پنالتی‌زن اول بودن رئال خبرساز شده بود، پشت ضربه ایستاد اما شوت او راهی به دروازه بارسا پیدا نکرد تا ستاره برزیلی اولین آزمون بنزما شدن را با نمره پایینی پشت سر بگذارد. بازی در ادامه هم هیچ گونه تصویری از یک رقابت دوستانه نداشت و تا پایان نیمه اول، داور مسابقه 4 بار از کارت زردش استفاده کرد.

نیمه دوم؛ تعویض‌های پی در پی

نیمه دوم مسابقه ظاهرا فرصت محک زدن مهره‌های گوناگون در یک بازی سخت توسط سرمربیان 2 تیم بود. ژاوی و آنچلوتی هر چه توانستند در ترکیب تیم‌های خود تغییر ایجاد کردند و باز هم ثبت 4 کارت زرد دیگر در این نیمه نشان می‌داد این تعویض‌ها هم دلیلی بر دوستانه شدن بازی نیست و هر 2 طرف کار را مثل یک مسابقه رسمی جدی دنبال می‌کنند. در نهایت و در هشتاد و پنجمین دقیقه مسابقه یکی از تعویض‌های ژاوی در نیمه دوم روی حرکت روبرتو موفق به باز کردن دروازه مادرید شد و لوپز گلزن دوم بازی برای بارسلونا نام گرفت. لوپز خودش حدود 6 دقیقه بعد زمینه‌ساز گل سوم تیمش شد و پاس او برای فران تورس تیر خلاصی کاتالان‌ها بر پیکر کهکشانی‌ها بود. بارسلونا این بازی را با نتیجه 3 بر صفر با پیروزی به پایان رساند.

نکات ویژه تاکتیکی

شاید یکی از بارزترین نکات در مورد رئال مادرید خلا در اختیار نداشتن گلزنی در اندازه کریم بنزما بود. ظاهرا مساله گلزن اول برای رئال حیاتی‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسید و شاید با این نتیجه و نمایش و بروز هر چه بیشتر چنین دغدغه‌ای، صحبت‌ها برای خرید کیلیان امباپه جدی‌تر دنبال شود. در رابطه با مادرید، حضور ادواردو کاماوینگا در پست هافبک هجومی در نوع خودش جالب توجه بود. او پشت سر وینیسیوس و رودریگو بازی می‌کرد و وظایف جدیدی را پوشش می‌داد. فران تورس، فرنکی دی‌یونگ و دمبله، 3 بازیکنی که همواره با شایعات خروج از نوکمپ مواجه بودند، یک بار دیگر نشان دادند چقدر برای بارسلونا مهم هستند و می‌توانند در موفقیت تیم خود تاثیر ویژه‌ای داشته باشند. حضور گوندوگان در میانه خط هافبک بارسلونا، دی‌یونگ را به سمت راست زمین متمایل کرده بود که نشان از توجه ژاوی برای تمرکز روی قابلیت‌های خرید جدید تیمش داشت. تعویض‌های ژاوی و کارلتو باز هم صدای سکوت لالیگا در این پنجره نقل و انتقالاتی را مخابره می‌کردند و به وضوح از نیاز هر 2 تیم بزرگ فوتبال باشگاهی اسپانیا برای تقویت نیمکت می‌گفتند. ژاوی یک بار دیگر ثابت کرد می‌تواند مرد روزهای بزرگ باشد و راه بردن ال‌کلاسیکو را مثل دوران فوتبالش به خوبی بلد است.