شبی که توپچی‌ها بزرگ شدند؛ آرسنال در مرحله بالاتر
تیم میکل آرتتا یکی از مهمترین ماموریت‌ها در مسیر رشد و ترقی را پشت سر گذاشت.
می‌گویند از هر چه می‌ترسید خود را در آن غوطه‌ور کنید. چرا که گاهی ترس از انجام یک کار از سختی خود آن بزرگ‌تر است. دوست و دشمن و خودی و رقیب و حتی بی‌طرف‌ها در رابطه با منچسترسیتی یک نظریه واحد دارند؛ این تیم ترسناک است! این نظریه را نمی‌توان از نظر دور کرد زیرا تیمی که در این حجم بالای رقابت در لیگ برتر انگلیس 3 فصل متوالی قهرمان می‌شود و برای فصل چهارم هم مدعی نشان می‌دهد، ترسناک به نظر می‌رسد. تیمی که از اولین ثانیه‌های بازی‌هایش در مسیر رسیدن به دروازه حریف از کوچک‌ترین تلاشی دریغ نمی‌کند، هیبتی بزرگ برای رقبا دارد. سیتی با پپ گواردیولا ترسناک بود که موفق به فتح 3 گانه شد. برای شکستن این ترس و این هیبت فقط عزمی مثل عزم توپچی‌ها لازم بود. آنها شب گذشته فقط موفق به کسب 3 امتیاز از یک مسابقه مهم نشدند بلکه خودشان را به اندازه یک نسخه جدید به‌روز رسانی کردند و در مسیر موفقیت و ترقی یک مرحله جلوتر رفتند. آرسنال در امارات خودش را در امواج هیبت شکست دادن سیتیزن‌های ترسناک غوطه‌ور کرد و برای کمی بیشتر از 90 دقیقه همه فاکتورهای مهیب مربوط به تیم پپ گواردیولا را فراموش کرد. آرسنال بر ترس خود غلبه کرد و موفق به شکستن هیبت آبی‌های قدرتمند منچستری شد و این یک دستاورد بزرگ به شمار می‌رود.
تغییر معادلات با پیروزی بزرگ
هر چقدر هم که سایر رقبا برای رویای قهرمانی توپچی‌ها خط و نشان بکشند و آماده نشان دهند باز هم کسی نمی‌توانست به آنها تلقین کند برای رسیدن به آرزوی کهنه و خسته قهرمانی لیگ رقیبی بزرگ‌تر از منچسترسیتی دارند. توپچی‌های لندنی از 2015 تاکنون موفق به برتری در مقابل سیتی در لیگ نشده بودند و چه بسا این که همین طلسم نبردن سیتی، فصل گذشته و در آخرین روزها به جان انگیزه و روحیه شاگردان آرتتا افتاد. مرد جوان نیمکت قرمزهای لندن و شاگردانش شب گذشته کار بزرگی انجام دادند و یک بار درون یک میدان به همه و از همه مهم‌تر به خودشان ثابت کردند می‌توانند از منچسترسیتی بهتر باشند. می‌توانند به خط آتش مرگبار این تیم مسلط شوند و راه دروازه را برای مهاجمان خطرناکی مثل هالند و خولین آلوارس مسدود اعلام کنند. امید گل هالند در بازی دیشب صفر بود و این یعنی پسران آرتتا موفق شدند! آنها توانستند هیبت خطرناک‌ترین گلزن کنونی فوتبال جهان را تمام و کمال بشکنند و زیر پا بگذارند. این موفقیت آرسنال نه تنها در جدول و برای روزهای حساس و سرنوشت‌ساز پایانی بلکه برای روحیه آرسنالی‌ها یک برگ برنده خواهد بود. تا پیش از این و در دوران شکست ناپذیری سیتی در مقابل آرسنال در لیگ برتر این ذهنیت وجود داشت که آنها قابل شکست دادن نیستند و همین باور معادلات را در ناخودآگاه رقبا به نفع سیتیزن‌ها پیش میبرد. این بار آرتتا و شاگردانش معادلات را تغییر دادند و این تغییر معادلات می‌تواند زمینه‌ساز تغییر قهرمان پایان فصل و تغییر چهره برنده در لیگ انگلیس باشد.
روحیه‌ای برای گام‌های بلندتر
آرسنال و میکل آرتتا در آخرین مسابقه خود در لیگ برتر انگلیس تیمی را مغلوب کردند که فاتح 3 گانه بود. رقیب شکست خورده آرسنال در اروپا تاخت و تاز می‌کند و در لیگ انگلیس به ندرت غافلگیر می‌شود. در واقع منچسترسیتی نسخه کاملی از یک رقیب بزرگ و قدرتمند است که شکست دادن و گذشتن از سد آن نه فقط برای آرسنال بلکه برای هر تیمی یک دستاورد ویژه تلقی می‌شود. پیروزی برابر سیتی برای آرسنالی‌ها می‌تواند با درایت کادر فنی این تیم منبع سرشاری از انگیزه و روحیه و جاه‌طلبی را ایجاد کند. آرتتا از این به بعد می‌تواند در هر میدانی و در مقابل هر رقیبی و در کشمکش و دشواری هر مسیری، شاگردانش را دور هم جمع کند و به آنها بگوید؛ شما سیتی را شکست دادید و سخت‌ترین پروژه ممکن را به انجام رساندید و این ماموریت پیش رو از رسیدن به آن دستاورد بزرگ، بیشتر و سخت‌تر نیست. برد مقابل منچسترسیتی در مسابقه حساس شب گذشته لیگ برتر انگلیس روحیه مضاعفی برای آرسنال خواهد بود که ابعاد و افق‌های جاه‌طلبی‌اش را توسعه ببخشد. آنها می‌تواند پس از این برد از خودشان بپرسند وقتی قهرمان اروپا و فاتح 3 گانه را مغلوب می‌کنیم چرا نباید قهرمان اروپا شویم و چرا نباید به فتح 3 گانه بیندیشیم؟ از همین رو عده‌ای از ایده‌پردازان فوتبالی برد شب گذشته آرسنال را یک نقطه عطف در دوران کاری آرتتا در آرسنال قلمداد می‌کنند.
گرگ زخمی خطرناک‌تر است
همه اتفاقات بعد از پیروزی در مقابل سیتی هم برای آرسنال و برای دیگران خوشایند نیست. پپ گواردیولا از آغاز کارش در بارسلونا به همه ثابت کرده با شکست زمینگیر نمی‌شود. او در ورود به لیگ برتر انگلیس نشان داد تغییر از استراتژی همیشگی و موفق خودش در بارسا و بایرن و طراحی و پیاده‌سازی رویکرد جدید تاکتیکی برای موفقیت را هم به خوبی بلد است. همین موضوع خستگی ناپذیر بودن پپ و سیری ناپذیر بودن عطش او برای رسیدن به موفقیت‌های بیشتر و همچنین مقوله قابلیت آموختن و تغییر کردن گواردیولا، شاید از هیبت پیش از شکست سیتی هم برای آرسنال، آرتتا و همه رقبا خطرناک‌تر و ترسناک‌تر باشد. سیتیزن‌ها اکنون حکم گرگ زخم خورده‌ای را دارند که می‌تواند خطرناک‌تر نشان دهد. در روزهایی که سیتی بام لیگ را با بردهای پیاپی در تسخیر خودش داشت و قهرمانی‌هایش را جشن می‌گرفت، انگیزه آنها در تک تک دقایق بازی برای رسیدن به دروازه حریف و رقم زدن بردهای سنگین مهار نشدنی بود. اکنون که طعم تلخ شکست هم به کام شاگردان مرد اسپانیایی اضافه شده، توجیه کردن و انگیزه دادن به آنها برای رسیدن به جایگاه قبلی برای مردی مثل پپ گواردیولا، آسان‌ترین کار ممکن است. در حقیقت آرسنال فقط سنگ بنای یک موفقیت را گذاشته و برای کامل کردن بنای با شکوه قهرمانی‌اش باید خشت خشت آن را با همان دقت و درایت و جدیت بازی شب گذشته برابر منچسترسیتی، روی هم بگذارد. شاید این گزاره گزاف نباشد ادعا کنیم این منچسترسیتی از گذشته هم خطرناک‌تر خواهد بود چرا که آنها با همان کیفیت سابق، انگیزه مضاعفی را هم در میان اندوخته‌های خود می‌بینند. انگیزه بازگشت، انگیزه انتقام و انگیزه ثابت کردن دوباره خودشان به سرتاسر دنیای مستطیل سبز می‌تواند منچسترسیتی را برای آرسنال و همه رقبا در تمام میادین این فصل جدی‌تر و قاطع‌تر به زمین بفرستد. همان‌طور که آرسنال ترس از بردن سیتی را کنار گذاشت و در این پروژه غرق شد، آبی‌های منچستری هم خوب بلدند ترس از جا ماندن را فراموش و خودشان را در مسیر بازگشت به اوج و اقتدار غوطه‌ور کنند.
